|
11/10/2025
|
«Η Ορχήστρα Του Αδερφού Μου» από το Cine Δράση
|
Πέμπτη 16 Οκτωβρίου 2025, 8:15΄μμ, ΤΥΠΕΤ
|
|
|
To Cine Δράση συνεχίζει τις προβολές του την Πέμπτη 16 Οκτωβρίου στις 8:15΄μμ στο ΤΥΠΕΤ με την «Ορχήστρα Του Αδερφού Μου» του Emmanuel Courcol. Μια κλασική feelgood ταινία, όμορφη, ζεστή και ευχάριστη εμπειρία αξιοθαύμαστα σκηνοθετημένη και ερμηνευμένη, που ισορροπεί επιδέξια μεταξύ κοινωνικής σάτιρας και οικογενειακού δράματος, χιούμορ και συναισθήματος και θέτει σημαντικά ερωτήματα σχετικά με την κοινότητα, την ταυτότητα, το πεπρωμένο, το ταλέντο. Αν και όλοι μπορούν να παίξουν ένα όργανο και να ακούσουν ένα τραγούδι, το ταλέντο συχνά δεν μπορεί να καλλιεργηθεί, ούτε αρκεί πάντα για να επιβιώσει ο οποιοσδήποτε ή να ξεπεράσει τις δυσκολίες της καθημερινότητας.
Ο Τιμπό (Benjamin Lavernhe της Comédie Française) είναι ένας διεθνώς αναγνωρισμένος διευθυντής ορχήστρας. Δεν έφτασε τυχαία στη θέση που βρίσκεται. Η δόξα του και η αναγνωρισιμότητα του είναι αποτέλεσμα σκληρής και επίμονης, καθημερινής μουσικής μελέτης για 20 ολόκληρα χρόνια. Οι συνθήκες της οικογενειακής του ζωής τον ευνόησαν καθώς βρέθηκε σε ένα περιβάλλον που του δόθηκε η δυνατότητα να αναπτύξει και να καλλιεργήσει στον μέγιστο βαθμό το ταλέντο του. Ο κόσμος του, ένας κόσμος κλειστός, γεμάτος δύσκολη, απαιτητική μουσική τον κράτησε μακριά από τον καθημερινό αγώνα για επιβίωση, τον αγώνα να κρατηθεί όρθιος σε μια κοινωνία που η ταξική της διάρθρωση δεν επιτρέπει σε όλους ισότιμη διεκδίκηση δικαιωμάτων. Όταν έρχεται αντιμέτωπος με ένα σοβαρό πρόβλημα υγείας, ανακαλύπτει ότι είναι υιοθετημένος και έχει έναν μικρότερο αδερφό στην επαρχία, τον Τζίμι (Pierre Lottin), ο οποίος εργάζεται στο εστιατόριο ενός σχολείου και παίζει τρομπόνι στην τοπική φιλαρμονική ορχήστρα. Μια μικρή και ασήμαντη μπάντα που αποτελεί το καμάρι και την ελπίδα μιας εργατικής κοινότητας που μαστίζεται από την ανεργία. Μια μπάντα που είναι ο συνδετικός κρίκος της τοπικής κοινωνίας, το αποκούμπι της, το μέρος όπου όλοι ισότιμα, βρίσκουν αλληλεγγύη και συμπαράσταση από τα προβλήματα που δημιουργεί η σαρωτική επέλαση των νεοφιλελεύθερων πολιτικών.
Τα δύο αδέλφια δεν δείχνουν να έχουν πολλά κοινά εκτός από την αγάπη τους για τη μουσική, αλλά όταν ο Τιμπό αντιλαμβάνεται το εξαιρετικό ταλέντο του αδερφού του, αποφασίζει να διορθώσει τις αδικίες του πεπρωμένου και να τον βοηθήσει να αναπτύξει τα ταλέντα του. Η σχέση που αναπτύσσεται μεταξύ του Τζίμι και του Τιμπό είναι αυθεντικά συγκινητική. Και είναι η μουσική που παίζει καταλυτικό ρόλο ώστε αυτή η συνάντηση μεταξύ των αδελφών να γίνει ευκαιρία για πραγματική αδελφική αγάπη. Η μουσική που έχει τεράστια αξία για όλους αλλά διαφορετική σημασία για τον καθένα. Για κάποιους αποτελεί πεδίο απόδρασης από μία στυγνή πραγματικότητα, για άλλους πεδίο έμπνευσης και δημιουργίας. Πέρα από αυτά αποτελεί τον χώρο όπου συναντιούνται σκέψεις, αγωνίες, αναζητήσεις ανθρώπων που ποτέ δεν έχουν ποτέ πριν συναντηθεί και οι ζωές τους απέχουν η μία από την άλλη.
Μετά την επιτυχία της ταινίας του «Ένας Θρίαμβος» (που έχει προβληθεί από το Cine Δράση) ο σεναριογράφος-σκηνοθέτης Emmanuel Courcol επιστρέφει με το «En Fanfare». Ο Courcol με όπλα τους δύο σπουδαίους πρωταγωνιστές του και το εξαιρετικό σενάριο στη συγγραφή του οποίου συμμετείχε (υπήρξε άλλωστε συν-σεναριογράφος πολυάριθμων ταινιών όπως το Welcome), αναδεικνύεται σε μεγάλο μάστορα της κλασσικής αφήγησης και για άλλη μια φορά καταφέρνει να ισορροπήσει δεξιοτεχνικά ανάμεσα στην κωμωδία και το δράμα, χωρίς από την άλλη να αδιαφορεί για τις κοινωνικές διαστάσεις της ιστορίας του. Φωτίζει όχι μόνο τις αστραφτερές αίθουσες συναυλιών, αλλά και τα εργοστάσια της επαρχίας που οδηγούνται στο κλείσιμο οδηγώντας ολόκληρες κοινότητες στην ανεργία και την εξαθλίωση. Αναπτύσσει αριστοτεχνικά τους χαρακτήρες των δύο βασικών ηρώων του, που παλεύουν να αναπληρώσουν τον χαμένο χρόνο μιας ζωής που δεν έζησαν μαζί και ταυτόχρονα περιγράφει ολοκληρωμένα τις διαφορετικές κοινωνικές τάξεις, εν ολίγοις τους διαφορετικούς κόσμους στους οποίους τα δύο αδέλφια πέρασαν τη μέχρι τότε ζωή τους για να καταφέρουν στο τέλος να γκρεμίσουν τα σύνορα που τους χωρίζουν με τη βοήθεια της μουσικής που αποτελεί ένα επιπλέον μεγάλο πλεονέκτημα του φιλμ, με το Μπολερό του Ραβέλ να χρησιμοποιείται με καθηλωτικό τρόπο.
Η «Ορχήστρα του Αδερφού» μου αποτελεί έναν αληθινό θρίαμβο, ένα σπάνιο δείγμα ακαταμάχητου σινεμά με καρδιά και μυαλό που οι θεατές του δύσκολα θα αποφύγουν τα γέλια και τα δάκρυα. Έκανε πρεμιέρα στο επίσημο πρόγραμμα Cannes Premiere του Φεστιβάλ Καννών, ήταν υποψήφιο για 7 Βραβεία Σεζάρ (Καλύτερης Ταινίας, Σεναρίου, Ερμηνείας και για τους τρεις πρωταγωνιστές, Μοντάζ και Ήχου) και κέρδισε το Βραβείο Κοινού στο Σαν Σεμπαστιάν και το Cinemania του Μοντρεάλ. Οι ερμηνείες του δίδυμου Benjamin Lavernhe- Pierre Lottin, πλαισιωμένου από τους μουσικούς της μπάντας ανθρακωρύχων του Lallaing στη Βόρεια Γαλλία, είναι εντυπωσιακά κομψές και δυναμικές. Οι δυο τους είναι καταπληκτικοί ως αταίριαστο αδερφικό ζευγάρι και αναπτύσσουν αληθινή χημεία καθώς μοιράζονται ό,τι αγαπούν και ανακαλύπτουν ο ένας το παρελθόν του άλλου. Πολύ χιούμορ υπάρχει, επίσης, ανάμεσα στους αντισυμβατικούς ήρωες που πλαισιώνουν τους δύο κεντρικούς χαρακτήρες.
«Η Ορχήστρα Του Αδερφού Μου»
Γαλλία, Δραματική Κομεντί, 2024. Διάρκεια: 103’. Σκηνοθεσία: Emmanuel Courcol. Σενάριο: Oriane Bonduel, Emmanuel Courcol, Irène Muscari, Marianne Tomersy, Khaled Amara. Διεύθυνση φωτογραφίας: Maxence Lemonnier. Μουσική: Michel Petrossian. Πρωταγωνιστούν: Benjamin Lavernhe, Pierre Lottin,Sarah Suco, Jacques Bonnaffé, Anne Loiret.
Πληροφορίες:
Το χειμερινό Cine - Δράση (μετά το άνοιγμα των σχολείων), προβάλει ταινίες κάθε Πέμπτη στην αίθουσα του πάρκου «Μ. Θεοδωράκης» (ΤΥΠΕΤ) Υμηττού & Πλαταιών, Βριλήσσια, στις 8.15 το βράδυ.
Κινηματογραφική Λέσχη Βριλησσίων Cine-Δράση
|
|
|
122
|
|
|