Κίνηση Δημοτών Βριλησσίων

 
17/9/2025

Jim Jarmusch και «Τσακισμένα Λουλούδια» από το Cine Δράση

Πέμπτη 18 Σεπτεμβρίου, 8:15΄μμ, ΤΥΠΕΤ

Το Cine Δράση συνεχίζει τις προβολές του την Πέμπτη 18 Σεπτεμβρίου 2025, ώρα 8:15΄μμ, στο ΤΥΠΕΤ με την με την ταινία «Τσακισμένα Λουλούδια» του Jim Jarmusch που βραβεύτηκε με το Μεγάλο Bραβείο του Φεστιβάλ Καννών. Έχοντας στο κέντρο του τον εξαιρετικό Bill Murray, έναν κωμικό βυθισμένο στη μελαγχολία της ύπαρξης, πλαισιωμένο από ένα ταλαντούχο γυναικείο καστ από τις Jessica Lange, Tilda Swinton, Julie Delpy, Chloe Sevigny, Sharon Stone, η ταινία εστιάζει στον άνδρα και τη γυναίκα, τον πόθο και την επιθυμία, την αναζήτηση και περιπλάνηση στο θολό τοπίο της ανθρώπινης μοναξιάς. Στο υπόβαθρο, συγκαλυμμένα, σχεδόν αδιόρατα σχολιάζονται η έμφυλη, φυλετική και ταξική διαίρεση στις σύγχρονες ΗΠΑ. Δικαίως οι ταινίες του Jarmush από την πρώτη κιόλας εμφάνιση του στις αρχές του 80, έχουν χαρακτηριστεί ως «χαμηλών τόνων μινιμαλιστικές παρωδίες της αμερικανικής ανομίας», ενώ όταν μετέπειτα εφευρέθηκε ο όρος «ανεξάρτητο σινεμά» στέφθηκε Πάπας του. Αγαπημένος των φεστιβάλ, ίσως επειδή εξακολουθεί να παραμένει ανεξάρτητος, φέτος κέρδισε στην Βενετία το Χρυσό Λιοντάρι με το φιλμ «Father Mother Sister Brother».

Ο Ντον Τζόνστον, ένας γερασμένος, ευκατάστατος, συνταξιοδοτημένος και παραιτημένος από τα πάντα Αμερικανός επιχειρηματίας, λάτρης των γυναικών και ορκισμένος εργένης, τη στιγμή που βιώνει με απάθεια έναν ακόμα χωρισμό δέχεται μια αμφισβητούμενης γνησιότητας ανώνυμη επιστολή από μία, προ εικοσαετίας ερωμένη του, μέσω της οποίας τον πληροφορεί ότι η σχέση τους την άφησε με έναν γιο ο οποίος τώρα αναζητά τον πατέρα του. Παρά τους δισταγμούς του, ο Ντον δέχεται τις συμβουλές του μοναδικού του φίλου, ενός δραστήριου, πολύτεκνου Τζαμαϊκανού γείτονά του (Jeffrey Wright), παθιασμένου με τα αστυνομικά μυστήρια – και αρχίζει να ταξιδεύει σε όλες τις ΗΠΑ, όπου πάντα με ένα μπουκέτο λουλούδια στο χέρι, επισκέπτεται παλιές του συντρόφους μέχρι να συναντήσει τον άγνωστο γιο του.

Ο Jarmusch αφηγείται με εικόνες και λέξεις μία συμβατική ιστορία την οποία μετατρέπει σε μία στυλιζαρισμένη τοιχογραφία εκκεντρικών χαρακτήρων και καταστάσεων, διάστικτη από την προσωπική του σφραγίδα, μα πλήρως προσβάσιμη από το ευρύ κοινό. Ένα φιλμ με διακριτικό χιούμορ, χωρίς κλισέ ή μελοδραματικές εξάρσεις, που εκτυλίσσεται κυρίως σε δωμάτια μοτέλ, αεροδρόμια και ατέλειωτους δρόμους μιας επαρχιακής Αμερικής, όσο ο πρωταγωνιστής οδηγεί νοικιασμένα αυτοκίνητα οχήματα στην καταπράσινη ύπαιθρο ή στα καταθλιπτικά προάστια, ακούγοντας δανεική μουσική. Αισθητικά, εδώ έχουμε ευφυώς καδραρισμένα, στατικά γενικά πλάνα, εξαιρετική έγχρωμη φωτογραφία, τζαζ μουσική υπόκρουση, αργούς ρυθμούς, αμφίσημα δρώμενα, επαναλαμβανόμενα οπτικά σύμβολα, σβησίματα στο μοντάζ μεταξύ των σκηνών – αγαπημένο τρικ του δημιουργού – που σηματοδοτούν χρονικά άλματα και κατακερματίζουν την αφήγηση σε μία συρραφή ημιανεξάρτητων, αλληλοδιαδεχόμενων επεισοδίων. Σποραδικά, η μουσική, τονίζει το ψευδές της αφήγησης, ενώ η απουσία συγκεκριμένων γεωγραφικών οροσήμων ενισχύει την καθολικότητα της ιστορίας. Ως προς το περιεχόμενο, το ανέκφραστο, λακωνικό μα πάντα υπαινικτικό πρόσωπο του πρωταγωνιστή μετατρέπεται στο κέντρο γύρω από το οποίο περιστρέφονται ριγμένα άτακτα θραύσματα ανεκπλήρωτων ζωών, σιωπές και βλέμματα γεμάτα νοήματα. Εδώ, όσα δεν λέγονται είναι πολύ πιο ηχηρά από ό,τι δηλώνεται ρητά.

Ο Bill Murray Μπιλ Μάρεϊ, απογειώνει την κατατονική του μανιέρα και πλάθει το κωμικοτραγικό πορτρέτο ενός γερασμένου γόη στα πρόθυρα της κατάθλιψης, παραδομένου στη λίμπιντο και πνιγμένου στη μοναξιά. Το υπόλοιπο καστ υποστηρίζει άψογα το εγχείρημα. Ο καθένας τους εκμεταλλεύεται πλήρως την σκηνική του παρουσία ώστε να αποδώσει σε μια μικρή αναγκαστικά περιορισμένη σκηνή τα στοιχεία του χαρακτήρα που ο καθένας υποδύεται. Λύση στο αίνιγμα δεν δίνεται ποτέ, αντικρουόμενες ενδείξεις περί της αλήθειας αλληλοπλέκονται, το «μυστήριο» αποδεικνύεται απλώς πρόφαση, το αινιγματικό φινάλε είναι αμφίσημο και με ίχνη αυτοσυνείδησης (εμφανίζεται στιγμιαία ο πραγματικός γιος του Murray). Η μεταμοντέρνα αφήγηση του Jarmusch λάμπει μες στην απλότητα και την οικονομία της, αφήνοντας μια αίσθηση επίπονου και ακαθόριστου ψυχικού κενού σε καθέναν από τους χαρακτήρες και στους θεατές. Ένα κενό που απορρέει απ’ την αδυναμία απάντησης σε ένα τόσο απλό, τόσο κοινό ερώτημα: τι είναι αυτό για το οποίο αξίζει να ζει κανείς, αφού έχει κερδίσει τα συμβατικά τρόπαια του αμερικανικού ονείρου; Ο δημιουργός σαρκάζει με τακτ τη μεσοαστική ζωή, πάντα με κατανόηση και ανθρωπιά, μοιάζοντας να αντιπροτείνει δειλά μια υπαρξιστική λύση. Ο πρωταγωνιστής ενσαρκώνει μοναδικά τον απομονωμένο, έκπτωτο ήρωα, ο οποίος τώρα ωθείται ακούσια σε ένα ταξίδι που ίσως τον επαναφέρει στον κόσμο των ζωντανών και στη ζωή του παρόντος.

Τσακισμένα Λουλούδια: ΗΠΑ, Δραματική Κομεντί, 2005. Διάρκεια:105’. Σενάριο-Σκηνοθεσία: Jim Jarmusch. Πρωταγωνιστούν: Bill Murray, Jeffrey Wright, Heather Simms, Sharon Stone, Alexis Dziena, Frances Conroy, Dora Anderson, Christopher McDonald, Jessica Lange, Tilda Swinton, Julie Delpy, Chloe Sevigny.

Πληροφορίες:
Το χειμερινό Cine - Δράση (μετά το άνοιγμα των σχολείων), προβάλει ταινίες κάθε Πέμπτη στην αίθουσα του πάρκου «Μ. Θεοδωράκης» (ΤΥΠΕΤ) Υμηττού & Πλαταιών, Βριλήσσια, στις 8.15 το βράδυ.

Κινηματογραφική Λέσχη Βριλησσίων Cine-Δράση


readers  41


Σχόλια (0)


Εισαγωγή σχολίου
Όνομα:

Σχόλιο:



Τα σχόλια δημοσιεύονται άμεσα και είναι αποκλειστική ευθύνη του συντάκτη του σχολίου. Οι διαχειριστές της παρούσας ιστοσελίδας διατηρούν το δικαίωμα διαγραφής των σχολίων εκείνων που έχουν διαφημιστικούς σκοπούς, κρίνονται ως ρατσιστικά ή προσβάλλουν πρόσωπα.

Τετάρτη 17 Σεπτεμβρίου 2025 H Δράση στο facebook Το κανάλι μας στο YouTube
 
Ακροβάτες στο χαρτί Ακροβάτες στο χαρτί
Cine Δράση

Τελευταία θέματα

Τοιχο-διωκτικά
Χάρης & Πάνος Κατσιμίχας
Με τα μαύρα ρούχα, αμίλητοι καπνίζουν. Οι φίλοι κι ονειρεύονται να φύγουν μακριά. Οι φίλοι που δε βρήκανε τίποτα ν' αγαπήσουν, που δεν πιστεύουν τίποτα, κανέναν, πουθενά...


Τα σχόλια σας...
Η ΔΡΑΣΗ επαναφέρει το θέμα της οδού Κρήτης στο δημοτικό συμβούλιο23/8/2025 BT
Τόσο πολύ ενοχλήτε η εισηγήτρια που πρέπει να κάνει γύρω γύρω την Κρήτης για να πάει στο σπίτι της;Ας έρθει ενα μεσημέρι η αργά το βράδυ στην πλατεία να δει τι γίνεται στην παιδική χαρά (ώρες κοινής ησυχιας) να δει υποβάθμιση όλης της γειτονιάς. Λύση πρέπει να δοθεί για όλους τους κατοίκους της περιοχής με συνολική αναβάθμιση της κυκλοφορίας και όχι επιστροφή στο παλαιό καθεστώς.
Η ΔΡΑΣΗ επαναφέρει το θέμα της οδού Κρήτης στο δημοτικό συμβούλιο22/8/2025 Μ.Κ
Καλησπέρα, για να καταλάβω τι λέτε στο παραπάνω άρθρο .Έκανε καλά ο δήμος με την αντιδρομηση την Κρήτης ή όχι ? Τόσα χρόνια που όλα αυτά τα φορτηγά και η κίνηση που περνάγανε από την Κρήτης κάνατε ανάλογες προσπάθειες να αλλάξει κάτι ? Η λύσεις που έχουμε σαν κάτοικοι είναι 2 : 1) Μένει η κατάσταση ως έχει γιατί δεν πιστεύω κάποιος να λέει ότι η κίνηση που δυσκολεύει 2 διπλούς δρόμους ( Μακεδονίας, 25 Μαρτίου ) είναι λογικό να πέσει σε ένα στενό 2 τετραγώνων όπως η Κρήτης με δημοτικό ,νηπιαγωγείο και παιδική χαρά .. 2) Να αντιδρομησει ο Δήμος την Ψαρών μέχρι την Αβαρικου για να φεύγουν τα αυτοκίνητα από εκεί. Αν πιστεύει κάποιος και αν γίνεται αυτό που γράφεται να συνεχιστεί ο παράδρομος της Αττικής οδού προς Πεντέλης θα ήταν το καλύτερο αλλά προσωπικά το θεωρώ πολύ δύσκολο. Ευχαριστώ
Ανάγκη μέτρων στην περιοχή των Κάτω Βριλησσίων20/7/2025 Κ.Μ
Καλησπέρα, Σαν κάτοικος της περιοχής συμφωνώ με το παραπάνω άρθρο εκτός από ένα σημείο: "Οτι η αντιδρομηση της οδού Κρήτης δεν ωφέλησε την περιοχή" .Το λογικό είναι να μην δέχονται τα Βριλήσσια τόσο μεγάλο οδικό φόρτο .Αν είναι όμως υποχρεωτικό επουδενι δεν πρέπει για λόγους ασφαλείας των μικρων παιδιών να τον παίρνει η Κρήτης.Υπενθυμιζω ότι η Κρήτης έχει την πόρτα του Δημοτικού, του νηπιαγωγείου αλλά και την παιδική χαρά.Αρα είναι άτοπο να λέμε ότι 2 διπλοί δρόμοι δεν αντέχουν την κίνηση αλλά την αντέχει ένας στενός δρόμος 2 τετραγωνων.Και επειδή μένω στην περιοχή συμφωνω με την αντιδρομηση, όσο και αν ακούγεται ότι όλοι οι κάτοικοι της Κρήτης διαφωνούνε, γιατί προέχει η ασφάλεια των παιδιών και όχι το να πίνω καφέ στο μπαλκόνι χωρίς να περνάνε αυτοκίνητα από κάτω!! ΥΓ : από την πόρτα της Κρήτης του Δημοτικού περνάνε τα μικρά παιδιά και τα παιδιά του νηπιαγωγείου...
Η εποχή του «Δεν Γνώριζα», απλά τελείωσε29/3/2025 Δ.Κ.
Τα τελευταία σύννεφα, τα οποία πιθανόν να έδιναν κάποιο άλλοθι στην «άγνοιά μας», πρέπει να ήταν πριν 5 χρόνια, με την προβολή του social dilemma, που επίσης πραγματεύονταν περίπου το ίδιο θέμα. Από τότε τα πράγματα πάνε από το κακό στο χειρότερο. Όλα αυτά είναι συμπτώματα μιας κοινωνίας, όπου όλοι, σαν αποκεφαλισμένα κοτόπουλα, ζαλισμένα από το καθημερινό ξύλο, τρέχουν δεξιά και αριστερά, τσεκάροντας ανά 3 λεπτά το κινητό για το επόμενο breaking news που θα ανακοινώσει το newspeak. Θα ακουστώ κυνικός ή πεσιμιστής, αλλά δε βλέπω να αντιστρέφεται το κλίμα. Στο μόνο που ελπίζω είναι οι ελάχιστες -πλην όμως φωτεινές- περιπτώσεις εκπαιδευτικών που δίνουν τον καθημερινό τους αγώνα, πολλές φορές λοιδορούμενοι και από πάνω, αφουγκράζονται τα προβλήματα των εφήβων, καταλαβαίνουν τον διαφορετικό κώδικά τους, αγγίζουν τον ψυχισμό τους. Και το λέω από προσωπική εμπειρία και από τα 2 σχολεία που φοίτησαν τα παιδιά μου. Θανάση, η τελευταία παράγραφος (Δ) δεν είναι ουτοπική πρόταση, αλλά και να ήταν, όπως λέει και ο Γκαλεάνο, η ουτοπία χρησιμεύει για να προχωράμε. ΥΓ: ένα πολύ καλό ντοκιμαντέρ, που θα μπορούσε και αυτό να προβληθεί, και να αποτελέσει αφορμή για συζήτηση με τους μαθητές είναι το «Τέλος Χρόνου» του Λουκά Παλιοκρασσά.


Δημοτικές Εκλογές 2014


ΓΠΣ Βριλησσίων 2011


Δημοτικές Εκλογές 2010


Παιδεία 2009




Καλλικράτης: απόψεις και θέματα

Η κρίση και το πρόγραμμα σταθερότητας

Το στέκι της Δράσης 

Το νέο στέκι της «Δράσης», Πάρνηθος 21 Βριλήσσια τηλ. 211-116-5797. H δωρεάν δανειστική βιβλιοθήκη και ταινιοθήκη λειτουργεί κάθε Δευτέρα 12:00-2:00μμ, Τρίτη, Τετάρτη και Πέμπτη 6:00-8:00μμ.




   
© 2006 - 2025 Δράση για μια Άλλη Πόλη
Κατασκευή - επιμέλεια ιστοσελίδας: Μάκης Ετζόγλου