|
14/2/2024
|
Καυτή πατάτα
|
του Μπάμπη Δαμουλιάνου - Ευαγγελάτου
|
|
|
Μου αρέσει το πράσινο στολισμένο στα κόκκινα με τις πορτοκαλιές και τις τσιντόνιες τούτη την εποχή και τις παπαρούνες στου Μαγιού τις μέρες . Όσο για τα αρώματα που κουβαλούν οι μέλισσες καθώς γυρίζουν από τη βοσκή βαριά φορτωμένες με γύρι και νέκταρ, μέσα σ' αυτά κολύμπησα στο οικογενειακό μελισσοκομείο που είχαμε κάποτε. Τζάμπα ευαισθησίες θα πείτε. Ε ναι, γιατί υπάρχουν και οι πυροσβέστες που δίνουν τη ζωή τους μέσα στο αεροπλάνο τους ή στην πύρινη λαίλαπα που τους κυκλώνει στην υπεράσπιση του πράσινου. Υπάρχουν και οι αγρότες, οι κτηνοτρόφοι που είδαν το βιός τους να πνίγεται και να καταστρέφεται από απανωτές αμέλειες κυρίως του γκουβέρνου μέσα στις πλημμύρες ή στις πυρκαγιές να γίνεται στάχτη.
Τα λέω, τα γράφω αυτά γιατί κι' εμείς οι Βριλησσιώτες μέσα στα κονάκια μας μικρά ή μεγάλα, με ένα φτωχό ή πλούσιο μεροκάματο ακόμη και οι απόστρατοι, οφείλουμε να μη κοιμόμαστε τον ύπνο του δικαίου. Δίπλα μας στο Μάτι από φωτιά στο πράσινο εκατόμβη! Έγκλημα κατά συρροή. Στη σεισμογενή χώρα μας επανειλημμένα μετράμε θύματα από περιφρόνηση στην επιστήμη της στατικής. Στην πόλη μας η πολεοδομία δίνει συνέχεια ύψος και η υποβάθμιση της ζωής συνεχίζεται με αμείωτη ένταση. Χιλιάδες συμπολίτες μας με ειδικές ανάγκες φυλακίζονται και εκτίουν την ποινή τους σε κατ' οίκο περιορισμό μέχρι να σβήσουν. Σ' αυτό το καθημερινά και συνεχώς διογκούμενο δράμα, εγώ τουλάχιστο δεν συναινώ. Ελπίζω και άλλοι. Στη ζυγαριά, στο δίλημμα «φυλακισμένοι συμπολίτες μας ή πράσινο εική και ως έτυχε», απαντώ αναντίρρητα, «Όλοι οι συμπολίτες μας να κυκλοφορήσουν ελεύθεροι» !
Αλλά στην κοινωνία μας που την διεκδικούμε δημοκρατική και στοιχειωδώς ευνομούμενη, τα προβλήματα δεν λύνονται έτσι με ένα ναι ή ένα όχι, μανιχαϊστικά. Το πράσινο αν και χωρίς σοβαρό σχεδιασμό με αγαθή πρόθεση σε λάθος τόπο αρχικά φυτεύτηκε και ορμητικά μεγάλωσε, κυριολεκτικά ανατίναξε, αχρήστεψε τα πεζοδρόμια της πόλης μας και οφείλουμε συντεταγμένα με σύνεση και προοδευτικά να το απομακρύνουμε. Ταυτόχρονα κοντά του θα πρέπει να φυτευτούν άλλα δέντρα μη ζημιογόνα σε υπερεπάρκεια αναπλήρωσης και επιθυμητής ωφέλειας, έτσι που να κάνουν τα Βριλήσσια πρωτοπόρα στην πατρίδα μας όλη. Κάτι έχω γράψει σε προηγούμενα σημειώματά μου από λάθη μου, από επώδυνη πείρα, από μακρόχρονη παρατήρηση, από ανιδιοτελή αγάπη για τον δήμο μας.
Είμαστε, ζούμε σε αστικό χώρο κάτω από αυστηρούς κανόνες πολιτισμένης συμβίωσης και αυτό δεν πρέπει να το ξεχνάμε. Μόνο που αυτή η καυτή πατάτα στην οποία αναφέρομαι, βλέπω να περνάει από την μία δημοτική αρχή στην άλλη στα κουφά και άλλα λόγια ν' αγαπιόμαστε... Δεν ισχυρίζομαι πως είναι το μόνο πρόβλημα στο δήμο μας αλλά πώς να το κάνουμε, είναι ένα από τα πρώτα και το χαλί είναι κοντό. Δεν φτάνει να το σκεπάσει.
Μπάμπης Δαμουλιάνος Ευαγγελάτος, Βριλήσσια.
|
|
|
897
|
|
|