Κίνηση Δημοτών Βριλησσίων

  
21/12/2023

Γεράσιμος Κακλαμάνης (1940 – 2003): Διαφωτιστικές αχτίδες φωτός στο προπαγανδιστικό σκότος

του Γιάννη Τσίχλα

(*) σε συνέχεια προηγούμενου κειμένου που δημοσιεύτηκε στις 7/8/2016

Πρόθεσή μου στο παρόν κείμενο δεν είναι η μουσειακή εξύμνηση ή το «προσκύνημα» του έργου του Γεράσιμου καθότι, αυτό είναι ειδικότητα κάποιων επώνυμων «λιβανιστών» που οι εκδοτικοί οίκοι επιστρατεύουν για να πουλάνε βιβλία. Ο Γ. Κ. ανήκει στην ομάδα των μοναχικών διανοητών που έμειναν και παραμένουν στο σκοτάδι των εκδοτικών πραγμάτων, εξαιρουμένων των ουσιαστικών και όχι «διαφημιστικών» αναφορών του Βασίλη Ραφαηλίδη. Μάλλον προκύπτει ανάγκη εξωεκδοτικής πρωτοβουλίας των «Φίλων Γεράσιμου Κακλαμάνη» για επανέκδοση των εξαντλημένων προ πολλού βιβλίων του και νέα έκδοση σε βιβλίο σκόρπιων αλλά με εσωτερική συνοχή κειμένων του που ήρθαν στο φως από την ερευνητική σκαπάνη.

Σύντομη παρουσίαση επιχειρώ ως προτροπή σε μελέτη από όσους αναζητούν ιδέες αντιπαρατιθέμενες στο σύστημα ιδεών μέσω των οποίων η εξουσία του νεοελληνικού κράτους καθορίζει την δομή της σκέψης των υπηκόων του καταφέρνοντας την παθητική συμπεριφορά τους απέναντι στα - ενίοτε τραγικά - κοινωνικά φαινόμενα που στην εποχή μας πληθαίνουν. Το έργο του Γ. Κ. ορθώνει ανάστημα στις μαζικές παραδοχές που πειθαναγκάζουν την κοινωνική μάζα να γίνεται το μεγάλο όπλο της εξουσίας. Επιδιώκει να τοποθετήσει την σχέση ιδεών – πολιτών στο πολιτικό επίπεδο δηλαδή, στην εν ενεργεία κατάσταση που κρίνει κάθε εξέλιξη. Στο Η ΕΛΛΑΣ ΩΣ ΚΡΑΤΟΣ ΔΙΚΑΙΟΥ παραθέτει πλήθος αποδείξεων, συμπεριλαμβανομένων και των προσωπικών του εμπειριών, του είδους της σχέσης μας ατομικά ή συλλογικά με το νεοελληνικό κρατικό μόρφωμα και τα κομματικά του εξαρτήματα.

Βασίζει την σκέψη του στην ενδελεχή ιστορική έρευνα. Εμάς τους σύγχρονους μνημονιοκατεσταλμένους μάλλον μας «στέλνουν αδιάβαστους» καθότι ανιστόρητοι, αγνοούμε από πού και γιατί ξεκινήσαμε γι’ αυτό και παρά τις καλές προθέσεις μας δεν βρίσκουμε δρόμους να φτάσουμε εκεί που θέλουμε να πάμε. Υποστηρίζει μανιωδώς πως τίποτα δεν εμφανίζεται ξαφνικά πέφτοντας από τον ουρανό, τα πάντα καθορίζονται από κάποια «πριν». Λογικό είναι να διαφωνούν πολλοί όμως στα σίγουρα η «συνδιαλλαγή» με τις απόψεις του μόνο όφελος αποφέρουν. Ο Γ. Κ. προτείνει την δική του «μεγάλη εικόνα» στο ΑΝΑΤΟΛΙΚΟ ΖΗΤΗΜΑ ΣΗΜΕΡΑ συνταιριάζοντας τα ξεχωριστά κομμάτια των διαχρονικών κρίσεων αποκάλυπτε το πάζλ της κρισιακής κανονικότητας. Βεβαιώνει πως οι: καταστροφές γηγενών παραγωγικών δομών, θεσμικές εκτροπές, πολιτισμική αλλοτρίωση, αφελληνισμένη παιδεία, κρατική καταστολή…, χτίζουν προϋποθέσεις κατάπτωσης του Ελληνισμού στο βάθος της ιστορικής εξαφάνισης.

Ο Γ. Κ. διαχωρίζει με περισσή σαφήνεια την θέση του από ανυπόληπτες ιδεολογίες κατ’ εξοχήν κομματικές που καταφεύγουν στον απατηλό συναισθηματισμό και την ιδεολογικοποιημένη συμβολολατρεία. Στην ΑΝΑΛΥΣΗ ΤΗΣ ΝΕΟΕΛΛΗΝΙΚΗΣ ΑΣΤΙΚΗΣ ΙΔΕΟΛΟΓΙΑΣ αναλύει την μεγάλη σημασία των ιδεολογικών πραγμάτων καθώς με ενέσεις ιδεολογικής αναισθησίας οι εξουσίες κρατούν σε καταστολή τον εγχώριο πληθυσμό τόσο ώστε να απορροφώνται οι κραδασμοί των κρίσεων και να μην διαταράσσονται οι αποικιοκρατικές ισορροπίες του ευαίσθητου γεωπολιτικού χώρου. Συνεπιβάτες στη κατάπτωση οι Νεοέλληνες ναρκισσευόμαστε με τα γνωστά ζορμπαδιλίκια υπό το τουριστικώς παραμορφωτικό φως της γενιάς του ’30, βγάζοντας σέλφι με φόντο τα ηλιοβασιλέματα και τις άπειρες χάρες των τοπίων. Καταντήσαμε επισκέπτες των αξιοθέατων του τόπου μας ανήμποροι να υπερασπιστούμε την φυσική και πνευματική του ακεραιότητα, να είμαστε συνδρομητές του τρεφόμενοι απ’ αυτόν και δημιουργώντας γι’ αυτόν.

Οι θεσμοί του Νεοελληνικού κράτους δεν μπορούν να λειτουργούν δημιουργικά αλλά κατασταλτικά σε ένα διαρκές ισοζύγιο μεταξύ σωμάτων ασφαλείας και πολιτών. Όλα τα συστήματα: Οικονομίας Παιδείας Υγείας Ο.Τ.Α. Δικαστικό Μηντιακό Ασφαλιστικό - Συνταξιοδοτικό Πολιτιστικό Πυροσβεστικό Νομοθετικό Τραπεζιτικό Πολεοδομικό ακόμα και το … Ποδοσφαιρικό, τραμπαλίζουν μεταξύ ειδικών πειραματισμών και γενικών δοκιμών. Το κράτος ταΐζει το παρακράτος η οικονομία την παραοικονομία η αστυνομία την παρανομία η παιδεία την παραπαιδεία το δικαστικό το παραδικαστικό η πολεοδομία την αυθαιρεσία το φορολογικό το φοροκλεπτικό... Για να εξηγούμαστε, δεν μιλάμε για νεογέννητο αλλά για ένα από τα παλαιότερα Εθνικά κράτη που ίδρυσαν οι αποικιοκράτες που σημαίνει μόνιμο παραγωγικό και πολιτισμικό μπουσούλημα και όπως έδειξε η μεγάλη αποχή στις εκλογές του 2023 χαοτικό κενό που διευρύνεται μεταξύ πολιτικής ηγεσίας και λαού.

Ως επίλογο μία συμβουλή - προτροπή του Γεράσιμου Κακλαμάνη από το 1975 που ξεχώρισα από την σελίδα 175 του πρώτου βιβλίου του «Ανάλυση της νεοελληνικής αστικής ιδεολογίας. - από το 1880 ως σήμερα»: «Μπορείς να ζεις μια δυστυχία και να αισθάνεσαι ευτυχής, αρκεί να μην το καταλαβαίνεις. Μπορεί ακόμα και να την μεταβάλεις σε δύναμη, αν δεν έχει την φυσιογνωμία της ματαιότητος».

ΓΙΑ ΤΑ ΕΡΓΑ ΤΟΥ (*)

Τα μοναδικά βιβλία του Γ. Κακλαμάνη που κυκλοφορούν είναι ΤΟ ΑΝΑΤΟΛΙΚΟΝ ΖΗΤΗΜΑ ΣΗΜΕΡΑ εκδ. Εικοστού Πρώτου και το ΕΠΙ ΤΗΣ ΔΟΜΗΣ ΤΟΥ ΝΕΟΕΛΛΗΝΙΚΟΥ ΚΡΑΤΟΥΣ σε τρίτη έκδοση το 2012 εκδ. Δ. Ν. Καραβία.
Για τα υπόλοιπα εξαντληθέντα από την πρώτη τους έκδοση φυσικά και δεν υπάρχει εκδοτικό ενδιαφέρον. Συντασσόμαστε με τις απόψεις του συγγραφέως (Ανατολικό ζήτημα σελ. 148), ότι: «... οι μηχανισμοί κοινωνικής αμνημοσύνης, είναι πάντα ισχυροί εν Ελλάδι εκ κατασκευής. Ακριβώς, όμως, η χρήση αυτών των μηχανισμών αποτελεί και το μέτρον αξιολόγησης ή επίνοιας στην διαχείριση των πολιτικών πραγμάτων».

Περί Ακολουθιών 1972 (ανατυπώθηκε το 1977). Ανάλυση της νεοελληνικής αστικής ιδεολογίας 1975 (1989 β’ έκδ. Ροές).
Νεοελληνισμός και ιστορικές συσχετίσεις 1977 εκδ. Γραμμή.
Η Ανατολική Μεσόγειος ως Ευρωπαϊκή ιστορία 1ος τόμος 1984 (ιδιωτική έκδ.), Β’- Γ’ τόμοι ανέκδοτοι.
Επί της δομής του νεοελληνικού κράτους 1986 Πρώτη ιδιωτική έκδοση. Δεύτερη έκδ. το 1990 από τις Εκδόσεις Εικοστού Πρώτου. Τρίτη έκδοση 2012 Εκδόσεις Δ. Ν. Καραβία.
Η Ελλάς ως κράτος δικαίου 1990 εκδ. Εικοστού Πρώτο Το «Ανατολικόν Ζήτημα» σήμερα 1998 εκδ. Εικοστού Πρώτου.

Υπάρχει συλλογή κειμένων δημοσιευμένων περίπου την περίοδο 1994 - 1997 στην εφημερίδα «Λευκαδίτικος Λόγος». Μεταξύ αυτών:

Μελέτες – έρευνες.
Το σκουπίδι ως νόημα (σε οκτώ συνέχειες). Το εμπόρευμα Λευκάς (σε έξι συνέχειες). Εργολαβίες και Σύνταγμα: Ήτοι το Τ.Ε.Ε. μέσω του ΥΠΕΧΩΔΕ ως οργανισμός διαλύσεως της Ελλάδος ( σε 17 συνέχειες).
Το 1987 δημοσιεύει μια σειρά έξι άρθρων στην εφημερίδα ΕΘΝΟΣ με τίτλο «Ανατομία στη δίκη Έθνους - Κοσκωτά», με αφορμή το φαινόμενο Κοσκωτά και τη γενικότερη λειτουργία του Τύπου εξετάζοντας βαθύτερα τις έννοιες της ελευθεροτυπίας της ελεύθερης έκφρασης της πληροφόρησης και της κοινής γνώμης στο πλαίσιο του «φιλελεύθερου μορφώματος».
Το τελευταίο γραπτό ένα χρόνο πριν πεθάνει είναι μια σειρά πέντε κειμένων με τίτλο «Η πολιτική του σκότους» στην εφημερίδα «Ενημέρωση» της Κέρκυρας Ιούλιο - Αύγουστο 2002. Καταπιάνεται με τον ρόλο των μυστικών υπηρεσιών ως είδους εφαρμοσμένης πολιτικής έτσι όπως κυρίως αναπτύσσονται και λειτουργούν στο πολιτικό σύστημα των ΗΠΑ.

Άρθρα – Σχόλια
Οι επιβεβαιώσεις - Μας είπαν -Το έπος - 350 εκατομμύρια ψήφοι - Φώτα άφωτα - Η Ελλάδα ως βραχονησίδα - Όχι μόνο γδούπος - Το αεικίνητον - Αχ έρμο ΚΚΕ...

(*) Βασίλη Ραφαηλίδη: ΕΛΛΗΝΕΣ ΚΑΙ ΝΕΟΕΛΛΗΝΕΣ εκδ. ΘΕΜΑ 1988.
Ο Βασίλης Ραφαηλίδης αναγνωρίζοντας την αξία του βιβλίου του Γ. Κακλαμάνη «Επί της δομής του νεοελληνικού κράτους» έγραψε ένα άρθρο στο «Έθνος της Κυριακής». Συνειδητοποιώντας την σπουδαιότητα του συνέχισε, για να προκύψουν τελικά 26 εβδομαδιαία άρθρα (!) από 15/2/87 έως 22/11/87 που τα συμπεριέλαβε στο βιβλίο «Έλληνες και νεοέλληνες». Κατ’ ομολογία του τα στοιχεία που βρήκε σε αυτό τεκμηρίωναν περαιτέρω τις απόψεις του. Συνέχισε να ασχολείται με το συνολικό έργο του Γ. Κακλαμάνη. Στο βιβλίο του «Ιστορία κωμικοτραγική του νεοελληνικού κράτους», εκδ. 21ου (Οκτώ επανεκτυπώσεις από 1993 έως 2001), αφιερώνει 61 σελίδες σε «Παράρτημα» στο έργο του Γ. Κακλαμάνη «Η Ελλάς ως κράτος δικαίου». Ο Ραφαηλίδης κατά μια άποψη «έβγαλε» τον Γ. Κακλαμάνη από την αφάνεια και οφείλω να ομολογήσω ότι μέσω αυτού ήρθα και εγώ σε επαφή με το έργο του.

Για όποιον επιθυμεί κάτι από τα ανωτέρω βιβλία ή κείμενα μπορεί να επικοινωνήσει με τα γραφεία της ΔΡΑΣΗΣ.

ΓΙΑΝΝΗΣ ΤΣΙΧΛΑΣ

readers  2412

Σχόλια (1)


Εύα Χατζάκη 3 Μαρ 2024, 14:09
Εξαιρετικό...
Εισαγωγή σχολίου
Όνομα:

Σχόλιο:



Τα σχόλια δημοσιεύονται άμεσα και είναι αποκλειστική ευθύνη του συντάκτη του σχολίου. Οι διαχειριστές της παρούσας ιστοσελίδας διατηρούν το δικαίωμα διαγραφής των σχολίων εκείνων που έχουν διαφημιστικούς σκοπούς, κρίνονται ως ρατσιστικά ή προσβάλλουν πρόσωπα.

Τρίτη 16 Σεπτεμβρίου 2025 H Δράση στο facebook Το κανάλι μας στο YouTube
 
Ακροβάτες στο χαρτί Ακροβάτες στο χαρτί
Cine Δράση
Τελευταία θέματα

Τοιχο-διωκτικά
Χάρης & Πάνος Κατσιμίχας
Με τα μαύρα ρούχα, αμίλητοι καπνίζουν. Οι φίλοι κι ονειρεύονται να φύγουν μακριά. Οι φίλοι που δε βρήκανε τίποτα ν' αγαπήσουν, που δεν πιστεύουν τίποτα, κανέναν, πουθενά...


Τα σχόλια σας...
Η ΔΡΑΣΗ επαναφέρει το θέμα της οδού Κρήτης στο δημοτικό συμβούλιο23/8/2025 BT
Τόσο πολύ ενοχλήτε η εισηγήτρια που πρέπει να κάνει γύρω γύρω την Κρήτης για να πάει στο σπίτι της;Ας έρθει ενα μεσημέρι η αργά το βράδυ στην πλατεία να δει τι γίνεται στην παιδική χαρά (ώρες κοινής ησυχιας) να δει υποβάθμιση όλης της γειτονιάς. Λύση πρέπει να δοθεί για όλους τους κατοίκους της περιοχής με συνολική αναβάθμιση της κυκλοφορίας και όχι επιστροφή στο παλαιό καθεστώς.
Η ΔΡΑΣΗ επαναφέρει το θέμα της οδού Κρήτης στο δημοτικό συμβούλιο22/8/2025 Μ.Κ
Καλησπέρα, για να καταλάβω τι λέτε στο παραπάνω άρθρο .Έκανε καλά ο δήμος με την αντιδρομηση την Κρήτης ή όχι ? Τόσα χρόνια που όλα αυτά τα φορτηγά και η κίνηση που περνάγανε από την Κρήτης κάνατε ανάλογες προσπάθειες να αλλάξει κάτι ? Η λύσεις που έχουμε σαν κάτοικοι είναι 2 : 1) Μένει η κατάσταση ως έχει γιατί δεν πιστεύω κάποιος να λέει ότι η κίνηση που δυσκολεύει 2 διπλούς δρόμους ( Μακεδονίας, 25 Μαρτίου ) είναι λογικό να πέσει σε ένα στενό 2 τετραγώνων όπως η Κρήτης με δημοτικό ,νηπιαγωγείο και παιδική χαρά .. 2) Να αντιδρομησει ο Δήμος την Ψαρών μέχρι την Αβαρικου για να φεύγουν τα αυτοκίνητα από εκεί. Αν πιστεύει κάποιος και αν γίνεται αυτό που γράφεται να συνεχιστεί ο παράδρομος της Αττικής οδού προς Πεντέλης θα ήταν το καλύτερο αλλά προσωπικά το θεωρώ πολύ δύσκολο. Ευχαριστώ
Ανάγκη μέτρων στην περιοχή των Κάτω Βριλησσίων20/7/2025 Κ.Μ
Καλησπέρα, Σαν κάτοικος της περιοχής συμφωνώ με το παραπάνω άρθρο εκτός από ένα σημείο: "Οτι η αντιδρομηση της οδού Κρήτης δεν ωφέλησε την περιοχή" .Το λογικό είναι να μην δέχονται τα Βριλήσσια τόσο μεγάλο οδικό φόρτο .Αν είναι όμως υποχρεωτικό επουδενι δεν πρέπει για λόγους ασφαλείας των μικρων παιδιών να τον παίρνει η Κρήτης.Υπενθυμιζω ότι η Κρήτης έχει την πόρτα του Δημοτικού, του νηπιαγωγείου αλλά και την παιδική χαρά.Αρα είναι άτοπο να λέμε ότι 2 διπλοί δρόμοι δεν αντέχουν την κίνηση αλλά την αντέχει ένας στενός δρόμος 2 τετραγωνων.Και επειδή μένω στην περιοχή συμφωνω με την αντιδρομηση, όσο και αν ακούγεται ότι όλοι οι κάτοικοι της Κρήτης διαφωνούνε, γιατί προέχει η ασφάλεια των παιδιών και όχι το να πίνω καφέ στο μπαλκόνι χωρίς να περνάνε αυτοκίνητα από κάτω!! ΥΓ : από την πόρτα της Κρήτης του Δημοτικού περνάνε τα μικρά παιδιά και τα παιδιά του νηπιαγωγείου...
Η εποχή του «Δεν Γνώριζα», απλά τελείωσε29/3/2025 Δ.Κ.
Τα τελευταία σύννεφα, τα οποία πιθανόν να έδιναν κάποιο άλλοθι στην «άγνοιά μας», πρέπει να ήταν πριν 5 χρόνια, με την προβολή του social dilemma, που επίσης πραγματεύονταν περίπου το ίδιο θέμα. Από τότε τα πράγματα πάνε από το κακό στο χειρότερο. Όλα αυτά είναι συμπτώματα μιας κοινωνίας, όπου όλοι, σαν αποκεφαλισμένα κοτόπουλα, ζαλισμένα από το καθημερινό ξύλο, τρέχουν δεξιά και αριστερά, τσεκάροντας ανά 3 λεπτά το κινητό για το επόμενο breaking news που θα ανακοινώσει το newspeak. Θα ακουστώ κυνικός ή πεσιμιστής, αλλά δε βλέπω να αντιστρέφεται το κλίμα. Στο μόνο που ελπίζω είναι οι ελάχιστες -πλην όμως φωτεινές- περιπτώσεις εκπαιδευτικών που δίνουν τον καθημερινό τους αγώνα, πολλές φορές λοιδορούμενοι και από πάνω, αφουγκράζονται τα προβλήματα των εφήβων, καταλαβαίνουν τον διαφορετικό κώδικά τους, αγγίζουν τον ψυχισμό τους. Και το λέω από προσωπική εμπειρία και από τα 2 σχολεία που φοίτησαν τα παιδιά μου. Θανάση, η τελευταία παράγραφος (Δ) δεν είναι ουτοπική πρόταση, αλλά και να ήταν, όπως λέει και ο Γκαλεάνο, η ουτοπία χρησιμεύει για να προχωράμε. ΥΓ: ένα πολύ καλό ντοκιμαντέρ, που θα μπορούσε και αυτό να προβληθεί, και να αποτελέσει αφορμή για συζήτηση με τους μαθητές είναι το «Τέλος Χρόνου» του Λουκά Παλιοκρασσά.


Δημοτικές Εκλογές 2014


ΓΠΣ Βριλησσίων 2011


Δημοτικές Εκλογές 2010


Παιδεία 2009



Καλλικράτης: απόψεις και θέματα
Η κρίση και το πρόγραμμα σταθερότητας
Το στέκι της Δράσης 
Το νέο στέκι της «Δράσης», Πάρνηθος 21 Βριλήσσια τηλ. 211-116-5797. H δωρεάν δανειστική βιβλιοθήκη και ταινιοθήκη λειτουργεί κάθε Δευτέρα 12:00-2:00μμ, Τρίτη, Τετάρτη και Πέμπτη 6:00-8:00μμ.



   
© 2006 - 2025 Δράση για μια Άλλη Πόλη
Κατασκευή - επιμέλεια ιστοσελίδας: Μάκης Ετζόγλου