|
18/11/2021
|
Οι αρνητές του Πολυτεχνείου
|
της Μαρίνας Παπαχριστοδούλου
|
|
|
Οι αρνητές. Του κορωνοϊού, της μάσκας, του εμβολίου. Οι αρνητές της απογραφής. Αλλά κυρίως οι αρνητές του Πολυτεχνείου. Μόνιμοι σταθεροί, χρόνια τώρα, ξεσάλωσαν πάλι. Χωρίς πρωτοτυπία κανενός είδους στα επιχειρήματα τους. Υπήρξε, δεν υπήρξε, ήταν χολιγουντιανή παράσταση; Αμ οι νεκροί; Ήταν πραγματικοί ή ηθοποιοί; Υπήρξαν; Δεν υπήρξαν; Και αν υπήρξαν πόσοι ήταν; Και ήταν μέσα η έξω; Και τι ήθελαν μικρά παιδιά τέτοια ώρα έξω από το σπίτι τους; Γονείς δεν είχε ο Διομήδης Κομνηνός;
Και γιατί παρακαλώ να είναι αργία, αναρωτιέται η εθνική μας Σώτη και απαιτεί την άμεση κατάργηση της. Άλλοι, πολλοί, έχουν πρόβλημα με τους αριστερούς. Πολύ επίμονοι είναι. Και τους πέφτει πλέον λόγος; Μήπως ήταν και εκεί; Αυτοί μόνο να καπηλεύονται ξέρουν. Τι στο διάβολο, πάλι θα μας χαλάσουν τη σούπα;
Κι εγώ;
Αλήθεια δεν με πειράζει που τα λένε. Τους συνήθισα. Δήθεν δημοκράτες, στην ουσία να δικαιολογήσουν τα αδικαιολόγητα προσπαθούν. Μισούν το λαό και ό, τι προέρχεται από αυτόν. Αλλά ενοχλούμαι που τα τελευταία χρόνια βρίσκουν ανταπόκριση σε νεαρά παιδιά. Γιατί μεγαλώνει μια γενιά που δεν ξέρει για αυτή την εξέγερση και δεν μαθαίνει.
Το σχολείο αδιαφορεί. Μια τυπική παρουσία ήταν οι χθεσινές γιορτές. Πάνε οι ομιλίες, οι παραστάσεις, οι εκθέσεις που συνηθίζονταν τις πρώτες δεκαετίες. Τότε που θεωρούνταν ότι υπηρετούσε το εθνικό μας αφήγημα. Τώρα μάλλον πρέπει να το υποβαθμίσουμε, να το ξεχάσουμε. Τι τους χρειαζόμαστε τους ήρωες, τι μας προσφέρουν οι εξεγέρσεις; Ήδη οι «βάρβαροι» και ήλθαν και νομοθέτησαν, που θα έλεγε και ο Καβάφης.
(Στη φωτογραφία, ένα παράδοξο (;) της, φύσης έξω από στο στέκι-βιβλιοθήκη της Δράσης. Δύο μουριές, η μία δίπλα στην άλλη. Η μία καταπράσινη, η άλλη κιτρίνισε. Άραγε, αυτές υπάρχουν;)
|
|
|
868
|
|
|