Κίνηση Δημοτών Βριλησσίων

 
24/7/2020

"Το Δικαστήριο" από το Cine-Δράση της Πέμπτης

Πέμπτη 30 Ιουλίου, στο Β΄ Γυμνάσιο Βριλησσίων

Ινδία, 2014. Διάρκεια: 116'. Σενάριο- Σκηνοθεσία: Chaitanya Tamhane Πρωταγωνιστούν: Bipin Maniar, Geetanjali Kulkarni, Panna Mehta, Pradeep Joshi, Shirish Pawar, Usha Bane, Vira Sathidar, Vivek Gomber

«Το Δικαστήριο», το πολυβραβευμένο ντεμπούτο του Ινδού Chaitanya Tamhane είναι μια χαμηλών τόνων, σαρκαστικά διεισδυτική και συναρπαστική τοιχογραφία της κοινωνικής και πολιτικής πραγματικότητας της σύγχρονης Ινδίας. Ένα απλό στη μορφή αλλά σύνθετο στο περιεχόμενο, επιτυχημένο δείγμα κοινωνικού κινηματογράφου με βραβεία σε πολλά διεθνή φεστιβάλ. Ήταν η πρόταση της Ινδίας για τα ξενόγλωσσα Όσκαρ, έκανε την παγκόσμια πρεμιέρα του στο Φεστιβάλ Βενετίας στο πρόγραμμα Orizzonti όπου και κέρδισε το Βραβείο Καλύτερης Ταινίας και το Χρυσό Λιοντάρι Πρωτοεμφανιζόμενου Σκηνοθέτη. Στα φεστιβάλ Κινηματογράφου του Μουμπάι και της Σιγκαπούρης κέρδισε το Βραβείο καλύτερης ταινίας. Στα Φεστιβάλ της Βιέννης και του Μπουένος Άιρες το Βραβείο Καλύτερης Ταινίας και Καλύτερης Ταινίας από την Ένωση Κριτικών Fipresci, διακρίθηκε επίσης και στο ιδιαίτερα απαιτητικό Φεστιβάλ New Directors/New Films στη Νέα Υόρκη.

Η ιστορία τριών ανθρώπων δίνει την ευκαιρία στον σκηνοθέτη να μιλήσει για την ελευθερία του λόγου, τους αναχρονιστικούς νόμους, την αστυνομική αυθαιρεσία, την διοικητική γραφειοκρατία, τις έντονες ταξικές αντιθέσεις, την ανισότητα στην εκπαίδευση και την πρόσβαση στην εξουσία που χαρακτηρίζουν την κοινωνική και πολιτική ζωή της πατρίδας του. Σε μια φτωχογειτονιά του Μουμπάι (πρώην Βομβάη), ένας νεαρός και άπειρος δικηγόρος ως συνήγορος, μια παντρεμένη και καλοδιαβασμένη εισαγγελέας ως δημόσιος κατήγορος και ένας υπερήλικας δικαστής συναντιούνται επανειλημμένα στην αίθουσα του δικαστηρίου όπου, σε ατέρμονες συνεδριάσεις, εκδικάζεται η υπόθεση ενός ηλικιωμένου δασκάλου και ερασιτέχνη τραγουδοποιού. Η κατηγορία που τον βαραίνει είναι ότι με τους επαναστατικούς του στίχους παρακίνησε έναν εργάτη του αποχετευτικού δικτύου σε αυτοκτονία. Η δίκη του είναι η αποτύπωση της γελοίας και τρομακτικής κρατικής ανικανότητας, με ατελείωτες καθυστερήσεις, πληρωμένους μάρτυρες και εμμονική εφαρμογή παρωχημένων νόμων που έχουν ξεμείνει από το αποικιακό παρελθόν, ενάντια σε κάθε λογική και έλεος. Η χρονική διάρκεια της εκδίκασης παρατείνεται τεχνηέντως με συνεχόμενες αναβολές μετά από κάθε ακρόαση, καθώς το δικαστικό σύστημα στην Ινδία είναι πιο ανοργάνωτο και χρονοβόρο ακόμα και από το δικό μας.

Οι σκηνές της δίκης σκιαγραφούν μια πλήρη εικόνα του δικαστικού συστήματος. Η στενογράφος που δακτυλογραφεί αδιάφορα, ο κλητήρας που κάνει μικροδουλειές για λίγα χρήματα, οι δικηγόροι που διαβάζουν άψυχα μεγάλα, τεχνικά αποσπάσματα νόμων, οι αντίδικοι που περιμένουν χρόνια πριν εκδικαστεί η υπόθεσή τους, ο θρησκευτικός φανατισμός που η απόρριψη του δεν είναι κοινωνικά αποδεκτή, η ελευθερία της έκφρασης, οι ταξικές ανισότητες είναι θεματικές που διερευνώνται στο πλαίσιο της ινδικής κοινωνίας μέσα από τις εικόνες της ζωής στη δικαστική αίθουσα, χώρο όπου διακυβεύονται οι ελπίδες και οι φόβοι καθημερινών ανθρώπων, που προσπαθούν να καταλάβουν όσα λέγονται, καθώς κρίνεται η μοίρα τους. Ανάμεσα στις σκηνές της δίκης παρεμβάλλονται σκηνές από την καθημερινότητα των τριών βασικών χαρακτήρων τους οποίους παρακολουθούμε να βιώνουν μια προσωπική πραγματικότητα που διαφέρει και συγκρούεται με το επαγγελματικό τους προφίλ. Η προσεκτική παρακολούθηση της καθημερινότητας τους δίνει μια πιο ολοκληρωμένη εικόνα του χαρακτήρα αυτών των τριών τόσο διαφορετικών μεταξύ τους ανθρώπων και των κινήτρων που τους οδηγούν στον τρόπο που συναλλάσσονται εντός του δικαστηρίου.

Ο νεαρότατος Chaitanya Tamhane (ήταν μόλις 28 χρόνων όταν έκανε «Το Δικαστήριο») εμπνεύστηκε την ταινία του παρακολουθώντας την ρουτίνα με την οποία ανακοινώνονταν αποφάσεις ζωής και θανάτου σε ένα αδιάφορο, στην πρώτη ματιά, δικαστήριο για μικρές υποθέσεις στα προάστια του Μουμπάι. Σκηνοθετεί απλά αλλά μελετημένα, τα κάδρα του είναι όμορφα, τα πλάνα του στατικά μεταφέρουν συνειρμικά στον θεατή την αίσθηση της στασιμότητας και της αναβλητικότητας της δικαστικής υπόθεσης που πραγματεύεται το σενάριο. Σαρκάζει έντονα, καταγγελτικά, αλλά χωρίς στόμφο. Οι τόνοι του είναι πάντα ήπιοι. Η σκηνοθεσία του υποστηρίζεται από εξαίρετη δουλειά στον ήχο και στο ηχητικό μοντάζ. Με μια παρατηρητική και διεισδυτική ματιά που θυμίζει ντοκιμαντέρ, έφτιαξε ένα κινηματογραφικό δημιούργημα κυριολεκτικά βγαλμένο από τη ζωή, πολυεπίπεδο και ενδιαφέρον. Αλλά αυτό που κάνει «Το Δικαστήριο» να ξεχωρίζει είναι οι εξαιρετικοί συνδυασμοί επαγγελματιών και μη ηθοποιών, κωμωδίας και τραγωδίας καθώς και η νατουραλιστική προσέγγιση ως προς τους χαρακτήρες και την Ινδική κοινωνία, μια κοινωνία πλούσια σε αντιθέσεις και πολυπλοκότητα.

*Οι καλοκαιρινές κινηματογραφικές προβολές του Cine-Δράση πραγματοποιούνται κάθε Πέμπτη στο δροσερό προαύλιο χώρο του φιλόξενου B' Γυμνασίου Βριλησσίων, Ταϋγέτου και Ξάνθης, Βριλήσσια, στις 9.00 το βράδυ. Λόγω άπλετου διαθέσιμου υπαίθριου χώρου, οι προδιαγραφές για μια υγειονομικά ασφαλή παρακολούθηση υπερκαλύπτονται!

Κινηματογραφική Λέσχη Βριλησσίων Cine - Δράση



readers  963


Σχόλια (0)


Εισαγωγή σχολίου
Όνομα:

Σχόλιο:



Τα σχόλια δημοσιεύονται άμεσα και είναι αποκλειστική ευθύνη του συντάκτη του σχολίου. Οι διαχειριστές της παρούσας ιστοσελίδας διατηρούν το δικαίωμα διαγραφής των σχολίων εκείνων που έχουν διαφημιστικούς σκοπούς, κρίνονται ως ρατσιστικά ή προσβάλλουν πρόσωπα.

Κυριακή 6 Ιουλίου 2025 H Δράση στο facebook Το κανάλι μας στο YouTube
 
Ακροβάτες στο χαρτί Ακροβάτες στο χαρτί
Cine Δράση

Τελευταία θέματα

Τοιχο-διωκτικά
Γ. Φλωρίδης, υπ. Δικαιοσύνης, 25 Απριλίου 2025, ΣΚΑΪ.
«Με το κράτος, όταν αυτό αποφασίζει να κάνει κάτι, δεν μπορεί να τα βάλει κανείς. Θα τον ισοπεδώσει».


Τα σχόλια σας...
Η εποχή του «Δεν Γνώριζα», απλά τελείωσε29/3/2025 Δ.Κ.
Τα τελευταία σύννεφα, τα οποία πιθανόν να έδιναν κάποιο άλλοθι στην «άγνοιά μας», πρέπει να ήταν πριν 5 χρόνια, με την προβολή του social dilemma, που επίσης πραγματεύονταν περίπου το ίδιο θέμα. Από τότε τα πράγματα πάνε από το κακό στο χειρότερο. Όλα αυτά είναι συμπτώματα μιας κοινωνίας, όπου όλοι, σαν αποκεφαλισμένα κοτόπουλα, ζαλισμένα από το καθημερινό ξύλο, τρέχουν δεξιά και αριστερά, τσεκάροντας ανά 3 λεπτά το κινητό για το επόμενο breaking news που θα ανακοινώσει το newspeak. Θα ακουστώ κυνικός ή πεσιμιστής, αλλά δε βλέπω να αντιστρέφεται το κλίμα. Στο μόνο που ελπίζω είναι οι ελάχιστες -πλην όμως φωτεινές- περιπτώσεις εκπαιδευτικών που δίνουν τον καθημερινό τους αγώνα, πολλές φορές λοιδορούμενοι και από πάνω, αφουγκράζονται τα προβλήματα των εφήβων, καταλαβαίνουν τον διαφορετικό κώδικά τους, αγγίζουν τον ψυχισμό τους. Και το λέω από προσωπική εμπειρία και από τα 2 σχολεία που φοίτησαν τα παιδιά μου. Θανάση, η τελευταία παράγραφος (Δ) δεν είναι ουτοπική πρόταση, αλλά και να ήταν, όπως λέει και ο Γκαλεάνο, η ουτοπία χρησιμεύει για να προχωράμε. ΥΓ: ένα πολύ καλό ντοκιμαντέρ, που θα μπορούσε και αυτό να προβληθεί, και να αποτελέσει αφορμή για συζήτηση με τους μαθητές είναι το «Τέλος Χρόνου» του Λουκά Παλιοκρασσά.
Τα προβαδίσματα και το διαζευκτικό ή αντί του εν ελλείψει: Ένα δίλημμα χωρίς περιεχόμενο18/11/2024 Χαράλαμπος Λαζάνης
Πράγματι, η Αποκεντρωμένη Διοίκηση, με τις ντιρεκτίβες της, μετατρέπει τους Δήμους σε τηλεκατευθυνόμενα νευρόσπαστα, ανελεύθερους, χωρίς πόρους, αρμοδιότητες, πρωτοβουλία, χωρίς ζωή.. απρόθυμους να ρίξουν μια φρέσκια ματιά στα του οίκου τους. Το τί πραγματικά παίζεται με το ψυχομαχητό και το λαχάνιασμα των Δήμων πίσω από την "Αποκεντρωμένη" στη Δράση το έχουμε εμπεδώσει καλά, δηλαδή με όρους υπαρξιακούς της αυτοδιοίκησης. Από πλευράς του ο Δήμαρχος προβληματίζεται, όχι χωρίς θάρρος, με τα "κουρασμένα αντανακλαστικά" του πολιτικού συστήματος, ενώ οι σύμβουλοι της απερχόμενης Διοίκησης παραμένουν σε αφασία, κολλημένοι στο συστημικό τροπάρι της νομιμότητας. Εξαιρετικά διαυγής, ακριβοδίκαιη και σε πνεύμα δημοκρατικό/αυτοδιοικητικό -κοινοτιστικό θα έλεγα- η τοποθέτηση της δημοτικής μας Συμβούλου Μαρίνας Παπαχριστοδούλου.


Δημοτικές Εκλογές 2014


ΓΠΣ Βριλησσίων 2011


Δημοτικές Εκλογές 2010


Παιδεία 2009




Καλλικράτης: απόψεις και θέματα

Η κρίση και το πρόγραμμα σταθερότητας

Το στέκι της Δράσης 

Το νέο στέκι της «Δράσης», Πάρνηθος 21 Βριλήσσια τηλ. 211-116-5797. H δωρεάν δανειστική βιβλιοθήκη και ταινιοθήκη λειτουργεί κάθε Δευτέρα 12:00-2:00μμ, Τρίτη, Τετάρτη και Πέμπτη 6:00-8:00μμ.




   
© 2006 - 2025 Δράση για μια Άλλη Πόλη
Κατασκευή - επιμέλεια ιστοσελίδας: Μάκης Ετζόγλου