Κίνηση Δημοτών Βριλησσίων

 
19/2/2025

«Ραγισμένα Όνειρα» από το Cine Δράση

Πέμπτη 20 Φεβρουαρίου 2024, 8:15’μμ, ΤΥΠΕΤ

Παρότι Τσικνοπέμπτη η 20ή Φεβρουαρίου, το Cine Δράση έχει προβολή. Μας ζητήθηκε κι έτσι στις 8:15΄μμ, στο ΤΥΠΕΤ προβάλλουμε τα «Ραγισμένα Όνειρα» του Felix Van Groeningen. Υποψηφιότητα για Όσκαρ καλύτερης ξενόγλωσσης Ταινίας, 38 συνολικά βραβεία, ανάμεσα τους το Βραβείο LUX του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου και Βραβείο Κοινού στο Φεστιβάλ Βερολίνου για αυτό το πλούσιο, όμορφα μελοποιημένο, συγκλονιστικό δράμα για την αγάπη, την οικογένεια, το σεξ, την απώλεια, τη θλίψη, τη μουσική και την πίστη με δύο υπέροχους πρωταγωνιστές και ένα από τα καλύτερα soundtracks των τελευταίων χρόνων. Θα τη δούμε προσπαθώντας να μπούμε στη θέση εκείνων που έζησαν τη μέγιστη απώλεια.

Η ταινία είναι προσαρμογή από το θεατρικό έργο που συνυπογράφει ο Johan Heldenbergh, ο οποίος πρωταγωνιστεί ως Didier, ένας ψηλός, όμορφος, ρεαλιστής, σχεδόν ντροπαλός μουσικός bluegrass* με το δικό του συγκρότημα που αγαπά την Αμερική, τη χώρα της νέας αρχής, τη δική του Γη της Επαγγελίας. Ένας Βέλγος καουμπόι που ζει στο προσωρινό φλαμανδικό του σπίτι, ένα τροχόσπιτο, όσο καιρό επισκευάζει με αργό, ρομαντικό πάθος την ιδιόκτητη εγκαταλειμμένη αγροικία του. Ερωτεύεται την Elise, μια όμορφη, ζωηρή tattoo artist, ένα ασυμβίβαστο, παθιασμένο, γλυκό κορίτσι που τον κοιτά με ερωτευμένα μάτια από την πρώτη μέρα και τον ξυπνά από τον μοναχικό του λήθαργο. Η Elise έχει καλύψει το σώμα της με τα τατουάζ σύμβολα της ζωής της και της ιστορίας των αποτυχημένων ερώτων της. Μαζί οι δυο τους είναι άτρωτοι. Απομονωμένοι στη φύση, ζουν μέσα από την μουσική που εκείνος της μαθαίνει και τον έρωτά τους που τους έχει ξαφνιάσει, γεμίζοντας τις μέρες με χαμόγελα και τα βράδια με ανάσες. Δεν είναι στην πρώτη τους νιότη. Πώς τους συνέβη αυτό ξαφνικά; Έχουν δίκιο οι ποιητές; Υπάρχει; Εκείνη παίρνει τη θέση της τραγουδίστριας στην μπάντα του και μια μέρα η γεμάτη, αισθησιακή, γήινη ζωή τους πλουτίζεται με ένα ακόμα άτομο. Είναι η νεογέννητη κόρη τους, η Maybelle.

Έξι χρόνια αργότερα σε ένα νοσοκομείο της πόλης Γκεντ της Φλαμανδίας, ο Didier και η Elize στέκονται συντετριμμένοι στο πλευρό της κόρης τους που πάσχει από καρκίνο. Οι γιατροί τους τους στερούν καθημερινά κάθε ελπίδα μέχρι που το μικρό χάνει τη μάχη, το ζευγάρι τον κόσμο όλο και αυτά που έπλασαν και έζησαν μαζί αυτά τα ερωτευμένα χρόνια. Και το όνειρο: ότι η αγάπη είναι πάντα αρκετή που πήγε; «Έπρεπε να καταλάβω ότι ήταν πολύ καλό για να είναι αληθινό. Η ζωή δεν είναι δίκαιη. Περιμένει να πιστέψεις, να ονειρευτείς για να σε τσακίσει...»

Ο σκηνοθέτης και συν-σεναριογράφος (με τον Carl Joos) Felix Van Groeningen διεύρυνε την αρχική ιδέα της ιστορίας που ανήκει του πρωταγωνιστή Johan Heldenbergh, που με τον Mieke Dobbels την μετουσίωσαν σε θεατρικό έργο. Επανασχεδίασε την κατασκευή της και την μετέφερε στην οθόνη ως φωτεινό κινηματογραφικό δράμα, με μοντέρνο μοντάζ και την μουσική να συνυπάρχει ως ένας ακόμα χαρακτήρας που παρεμβάλλεται οργανικά, φυσικά και αναγκαία. Ο Van Groeningen ξεκινά την ταινία στη μέση της σχέσης του ζευγαριού, στη συνέχεια την ξετυλίγει σαν μελωδία που κυκλώνει ένα επαναλαμβανόμενο ρεφρέν, πέρα δώθε στο χρόνο, μεταξύ του παρόντος και του παρελθόντος, σε μια διαρκώς διευρυνόμενη περιφέρεια, βοηθώντας τον θεατή να εμβαθύνει την κατανόησή του για τις εσωτερικές ανησυχίες των ηρώων. Του επιτρέπει να συνειδητοποιήσει σταδιακά την έλξη της Elise από τον κόσμο των συμβόλων, έλξη που θα την οδηγήσει σταδιακά σε πορεία αντιπαράθεσης με τον πραγματισμό και τη συγγένεια του Didier με την αισιοδοξία. Η κορυφαία αντιπαράθεση συμβαίνει ένα βράδυ, ακριβώς στη μέση μιας παράστασης, μπροστά σε ένα ζωντανό κοινό, το οποίο παρακολουθεί αναστατωμένο και αντιμέτωπο με τα μεγάλα ερωτήματα κάθε ανθρώπινης ύπαρξης: Είναι η ζωή που ζούμε, βλέπουμε, αγγίζουμε και νιώθουμε, εδώ και τώρα το μόνο που υπάρχει; Είναι η θρησκεία για δειλούς;

Ο σκηνοθέτης εξασφάλισε εντυπωσιακά απολαυστικές ερμηνείες από όλους τους ηθοποιούς του, ιδίως από τους πρωταγωνιστές Johan Heldenbergh και Veerle Baetens. Οι ερμηνείες τους είναι συγκλονιστικές και γιατί τραγουδούν οι ίδιοι τα κομμάτια -το οποίο, κάνουν πολύ όμορφα- αλλά και γιατί αποδίδουν τον έρωτα τους με ρεαλιστική αμηχανία και αβίαστη προσοχή στην λεπτομέρεια. Ο Didier του Heldenbergh είναι ένας αγαθός μοναχικός γίγαντας, ενώ η Elise της Baetens που κέρδισε Βραβείο Καλύτερης Ηθοποιού για αυτήν την ερμηνεία της στο Φεστιβάλ της Tribeca, είναι συναισθηματική, ονειροπόλα φορά τα tattoo της ως πανοπλία και έκφραση όλων εκείνων για τα οποία δεν μπορούν να μιλήσουν τα μάτια και το χαμόγελό της. Πολύ χαρισματική η ερμηνεία από ένα παιδί τόσο μικρό σε ταινία, όσο η πεντάχρονη Nell Cattrysse. Παίζει τη Maybelle σαν αστέρι, το φως της ζωής των γονιών της. Είναι εξίσου αυθεντική σε κάθε στιγμή, χαρούμενη και λυπημένη. Ο Bjorn Eriksson που υπογράφει το soundtrack ενώνει κλασικά country κομμάτια με αυθεντικά bluegrass που ο ίδιος έγραψε για την ταινία και δίνει φωνή – όχι μόνο σε όσα ζουν οι ήρωες, αλλά και σε όσα αισθανόμαστε εμείς μαζί τους. Η μουσική του ολοκληρώνει τον κύκλο – της αγάπης, της υπόσχεσης, της απώλειας, ενώνει τις φωνές σε αγγελικές αρμονίες. Το μοντάζ του Nico Leunen αξίζει βραβείο, με τα μπρος-πίσω του βάζει το θεατή μπαίνει στην ιδιωτική ζωή του ζευγαριού σε όλα όσα δένουν δυο ανθρώπους και δε θα επιτρέψουν στην τραγωδία να τους ισοπεδώσει

Βέλγιο, Ολλανδία, Δραματική, 2012. Διάρκεια:111’. Σενάριο: Carl Joos, Felix Van Groeningen. Σκηνοθεσία: Felix Van Groeningen. Πρωταγωνιστούν: Nell Cattrysse, Nils De Caster, Johan Heldenbergh, Jan Bijvoet, Veerle Baetens, Bert Huysentruyt, Blanka Heirman, Geert Van Rampelberg, Robbie Cleiren.

*Η bluegrass είναι είδος μουσικής που αναπτύχθηκε τη δεκαετία του 1940 στην περιοχή των Αππαλαχίων Όρων στις ΗΠΑ και πήρε το όνομά της από το συγκρότημα Bill Monroe and the Blue Grass Boys.


Πληροφορίες:
Το χειμερινό Cine-Δράση προβάλει τις ταινίες του κάθε Πέμπτη στην αίθουσα του πάρκου «Μ. Θεοδωράκης» (ΤΥΠΕΤ) Υμηττού & Πλαταιών, Βριλήσσια, στις 8.15 το βράδυ.

Κινηματογραφική Λέσχη Βριλησσίων Cine-Δράση


readers  579


Σχόλια (0)


Εισαγωγή σχολίου
Όνομα:

Σχόλιο:



Τα σχόλια δημοσιεύονται άμεσα και είναι αποκλειστική ευθύνη του συντάκτη του σχολίου. Οι διαχειριστές της παρούσας ιστοσελίδας διατηρούν το δικαίωμα διαγραφής των σχολίων εκείνων που έχουν διαφημιστικούς σκοπούς, κρίνονται ως ρατσιστικά ή προσβάλλουν πρόσωπα.

Κυριακή 14 Σεπτεμβρίου 2025 H Δράση στο facebook Το κανάλι μας στο YouTube
 
Ακροβάτες στο χαρτί Ακροβάτες στο χαρτί
Cine Δράση

Τελευταία θέματα

Τοιχο-διωκτικά
Χάρης & Πάνος Κατσιμίχας
Με τα μαύρα ρούχα, αμίλητοι καπνίζουν. Οι φίλοι κι ονειρεύονται να φύγουν μακριά. Οι φίλοι που δε βρήκανε τίποτα ν' αγαπήσουν, που δεν πιστεύουν τίποτα, κανέναν, πουθενά...


Τα σχόλια σας...
Η ΔΡΑΣΗ επαναφέρει το θέμα της οδού Κρήτης στο δημοτικό συμβούλιο23/8/2025 BT
Τόσο πολύ ενοχλήτε η εισηγήτρια που πρέπει να κάνει γύρω γύρω την Κρήτης για να πάει στο σπίτι της;Ας έρθει ενα μεσημέρι η αργά το βράδυ στην πλατεία να δει τι γίνεται στην παιδική χαρά (ώρες κοινής ησυχιας) να δει υποβάθμιση όλης της γειτονιάς. Λύση πρέπει να δοθεί για όλους τους κατοίκους της περιοχής με συνολική αναβάθμιση της κυκλοφορίας και όχι επιστροφή στο παλαιό καθεστώς.
Η ΔΡΑΣΗ επαναφέρει το θέμα της οδού Κρήτης στο δημοτικό συμβούλιο22/8/2025 Μ.Κ
Καλησπέρα, για να καταλάβω τι λέτε στο παραπάνω άρθρο .Έκανε καλά ο δήμος με την αντιδρομηση την Κρήτης ή όχι ? Τόσα χρόνια που όλα αυτά τα φορτηγά και η κίνηση που περνάγανε από την Κρήτης κάνατε ανάλογες προσπάθειες να αλλάξει κάτι ? Η λύσεις που έχουμε σαν κάτοικοι είναι 2 : 1) Μένει η κατάσταση ως έχει γιατί δεν πιστεύω κάποιος να λέει ότι η κίνηση που δυσκολεύει 2 διπλούς δρόμους ( Μακεδονίας, 25 Μαρτίου ) είναι λογικό να πέσει σε ένα στενό 2 τετραγώνων όπως η Κρήτης με δημοτικό ,νηπιαγωγείο και παιδική χαρά .. 2) Να αντιδρομησει ο Δήμος την Ψαρών μέχρι την Αβαρικου για να φεύγουν τα αυτοκίνητα από εκεί. Αν πιστεύει κάποιος και αν γίνεται αυτό που γράφεται να συνεχιστεί ο παράδρομος της Αττικής οδού προς Πεντέλης θα ήταν το καλύτερο αλλά προσωπικά το θεωρώ πολύ δύσκολο. Ευχαριστώ
Ανάγκη μέτρων στην περιοχή των Κάτω Βριλησσίων20/7/2025 Κ.Μ
Καλησπέρα, Σαν κάτοικος της περιοχής συμφωνώ με το παραπάνω άρθρο εκτός από ένα σημείο: "Οτι η αντιδρομηση της οδού Κρήτης δεν ωφέλησε την περιοχή" .Το λογικό είναι να μην δέχονται τα Βριλήσσια τόσο μεγάλο οδικό φόρτο .Αν είναι όμως υποχρεωτικό επουδενι δεν πρέπει για λόγους ασφαλείας των μικρων παιδιών να τον παίρνει η Κρήτης.Υπενθυμιζω ότι η Κρήτης έχει την πόρτα του Δημοτικού, του νηπιαγωγείου αλλά και την παιδική χαρά.Αρα είναι άτοπο να λέμε ότι 2 διπλοί δρόμοι δεν αντέχουν την κίνηση αλλά την αντέχει ένας στενός δρόμος 2 τετραγωνων.Και επειδή μένω στην περιοχή συμφωνω με την αντιδρομηση, όσο και αν ακούγεται ότι όλοι οι κάτοικοι της Κρήτης διαφωνούνε, γιατί προέχει η ασφάλεια των παιδιών και όχι το να πίνω καφέ στο μπαλκόνι χωρίς να περνάνε αυτοκίνητα από κάτω!! ΥΓ : από την πόρτα της Κρήτης του Δημοτικού περνάνε τα μικρά παιδιά και τα παιδιά του νηπιαγωγείου...
Η εποχή του «Δεν Γνώριζα», απλά τελείωσε29/3/2025 Δ.Κ.
Τα τελευταία σύννεφα, τα οποία πιθανόν να έδιναν κάποιο άλλοθι στην «άγνοιά μας», πρέπει να ήταν πριν 5 χρόνια, με την προβολή του social dilemma, που επίσης πραγματεύονταν περίπου το ίδιο θέμα. Από τότε τα πράγματα πάνε από το κακό στο χειρότερο. Όλα αυτά είναι συμπτώματα μιας κοινωνίας, όπου όλοι, σαν αποκεφαλισμένα κοτόπουλα, ζαλισμένα από το καθημερινό ξύλο, τρέχουν δεξιά και αριστερά, τσεκάροντας ανά 3 λεπτά το κινητό για το επόμενο breaking news που θα ανακοινώσει το newspeak. Θα ακουστώ κυνικός ή πεσιμιστής, αλλά δε βλέπω να αντιστρέφεται το κλίμα. Στο μόνο που ελπίζω είναι οι ελάχιστες -πλην όμως φωτεινές- περιπτώσεις εκπαιδευτικών που δίνουν τον καθημερινό τους αγώνα, πολλές φορές λοιδορούμενοι και από πάνω, αφουγκράζονται τα προβλήματα των εφήβων, καταλαβαίνουν τον διαφορετικό κώδικά τους, αγγίζουν τον ψυχισμό τους. Και το λέω από προσωπική εμπειρία και από τα 2 σχολεία που φοίτησαν τα παιδιά μου. Θανάση, η τελευταία παράγραφος (Δ) δεν είναι ουτοπική πρόταση, αλλά και να ήταν, όπως λέει και ο Γκαλεάνο, η ουτοπία χρησιμεύει για να προχωράμε. ΥΓ: ένα πολύ καλό ντοκιμαντέρ, που θα μπορούσε και αυτό να προβληθεί, και να αποτελέσει αφορμή για συζήτηση με τους μαθητές είναι το «Τέλος Χρόνου» του Λουκά Παλιοκρασσά.


Δημοτικές Εκλογές 2014


ΓΠΣ Βριλησσίων 2011


Δημοτικές Εκλογές 2010


Παιδεία 2009




Καλλικράτης: απόψεις και θέματα

Η κρίση και το πρόγραμμα σταθερότητας

Το στέκι της Δράσης 

Το νέο στέκι της «Δράσης», Πάρνηθος 21 Βριλήσσια τηλ. 211-116-5797. H δωρεάν δανειστική βιβλιοθήκη και ταινιοθήκη λειτουργεί κάθε Δευτέρα 12:00-2:00μμ, Τρίτη, Τετάρτη και Πέμπτη 6:00-8:00μμ.




   
© 2006 - 2025 Δράση για μια Άλλη Πόλη
Κατασκευή - επιμέλεια ιστοσελίδας: Μάκης Ετζόγλου