Κίνηση Δημοτών Βριλησσίων

 
31/8/2024

Όταν σημάνει η καμπάνα

του Βασίλη Καφίρη

Στη λαϊκή συνείδηση, το γρήγορο, έντονο και παρατεταμένο χτύπημα της καμπάνας αποτελεί επίκληση στην αλληλεγγύη· άνθρωποι σπεύδουν ομοθυμαδόν να συγκεντρωθούν στην πλατεία του οικισμού, άνδρες, γυναίκες και παιδιά, με σκοπό να συνδράμουν στην συντεταγμένη προσπάθεια για την αντιμετώπιση κάποιου κινδύνου. Σπεύδουν χωρίς δισταγμό κι ας μη γνωρίζουν τι συμβαίνει. Ενώνονται κι έτσι όλοι μαζί κατανικούν τον φόβο που κουβαλάει ο καθένας μέσα του. Και μέσα σε εκείνες τις δραματικές στιγμές που ακολουθούν, γεννιόνται οι αληθινοί ήρωες· την ώρα που αναμετρώνται η ανάγκη και ο φόβος. Η θυσιαστική πράξη των ηρώων υπηρετεί έναν ανώτερο σκοπό (τέλος): Αγάπη, Πατριωτισμός, Φιλότιμο...

Αδιαφορώντας για οποιαδήποτε επίκληση στην αλληλεγγύη, το μήνυμα της ψηφιακής καμπάνας του 112 προτρέπει -και ίσως διατάζει- τον λαό να εκκενώσει, παραδίδοντας βωμούς και εστίες στον κίνδυνο· ένα μήνυμα που σπέρνει τον πανικό, προωθεί τη διάλυση των κοινωνικών δεσμών και αποθεώνει το δόγμα «ο σώζων εαυτόν σωθήτω»: σπεύσε να σωθείς αδιαφορώντας για ό,τι συμβαίνει γύρω σου. Αλίμονο! Η άτακτη φυγή, εκτός από στάχτη και αποκαΐδια, γεννάει δειλούς, φίλαυτους και αδιάφορους πολίτες.

Δεν είναι μόνο τα σπίτια που καίγονται και οι περιουσίες που χάνονται. Αυτά έβαζαν όλοι πλάτη και τα φτιάχνανε ξανά. Πιο σημαντικό και κρίσιμο είναι το είδος των ανθρώπων που γεννιέται μέσα από τα χαλάσματα. Έλεγε ο Επίκτητος, «τον σοφό, ούτε η φτώχεια ούτε η λύπη τον εμποδίζουν ούτε αυτά τα πράγματα που βγάζουν από το δρόμο και γκρεμοτσακίζουν τους άπειρους. Εσύ νομίζεις ότι εκείνος καταβάλλεται από τις συμφορές. Αντιθέτως, αυτός τις χρησιμοποιεί». Το σύγχρονο συγκεντρωτικό κράτος έχει στερήσει από τις κοινωνίες τη δυνατότητα να οργανώνονται, να διοικούνται και να επιχειρούν ανεξάρτητα σε όλα τα επίπεδα. Έχοντας προηγηθεί η σταδιακή αποψίλωση της τοπικής αυτοδιοίκησης από πόρους και η αφαίρεση από τις τοπικές κοινωνίες κάθε δυνατότητας αυτοδιοίκησης, εμποτίζεται στον λαό η ιδέα πως μόνο η κεντρική εξουσία μπορεί να παρέχει, αλλά και πως ο ίδιος ο λαός δεν μπορεί να αντιμετωπίσει τους κινδύνους που ελλοχεύουν απειλώντας την ευημερία, ως και τη ζωή του.

Το κράτος, αφού πρώτα παρέλυσε τις τοπικές κοινωνίες, πλέον χρησιμοποιεί τον πανικό για να ρευστοποιεί κάθε προσπάθεια λαϊκής συγκρότησης και να χειραγωγεί τον λαό. Όμως ο λαός οπλισμένος με αλληλεγγύη μπορεί να αντιμετωπίσει με επιτυχία κάθε κίνδυνο. Ακόμα και τον κίνδυνο ενός κράτους-δυνάστη.


Ο Βασίλης Καφίρης είναι μέλος της ΔΡΑΣΗΣ


readers  559


Σχόλια (0)


Εισαγωγή σχολίου
Όνομα:

Σχόλιο:



Τα σχόλια δημοσιεύονται άμεσα και είναι αποκλειστική ευθύνη του συντάκτη του σχολίου. Οι διαχειριστές της παρούσας ιστοσελίδας διατηρούν το δικαίωμα διαγραφής των σχολίων εκείνων που έχουν διαφημιστικούς σκοπούς, κρίνονται ως ρατσιστικά ή προσβάλλουν πρόσωπα.

Σάββατο 19 Απριλίου 2025 H Δράση στο facebook Το κανάλι μας στο YouTube
 
Ακροβάτες στο χαρτί Ακροβάτες στο χαρτί
Cine Δράση

Τελευταία θέματα

Τοιχο-διωκτικά
Περί ποιήσεως (Μιχάλης Γκανάς)
Κι εσύ που ξέρεις από ποίηση κι εγώ που δεν διαβάζω κινδυνεύουμε. Εσύ να χάσεις τα ποιήματα κι εγώ τις αφορμές τους.


Τα σχόλια σας...
Η εποχή του «Δεν Γνώριζα», απλά τελείωσε29/3/2025 Δ.Κ.
Τα τελευταία σύννεφα, τα οποία πιθανόν να έδιναν κάποιο άλλοθι στην «άγνοιά μας», πρέπει να ήταν πριν 5 χρόνια, με την προβολή του social dilemma, που επίσης πραγματεύονταν περίπου το ίδιο θέμα. Από τότε τα πράγματα πάνε από το κακό στο χειρότερο. Όλα αυτά είναι συμπτώματα μιας κοινωνίας, όπου όλοι, σαν αποκεφαλισμένα κοτόπουλα, ζαλισμένα από το καθημερινό ξύλο, τρέχουν δεξιά και αριστερά, τσεκάροντας ανά 3 λεπτά το κινητό για το επόμενο breaking news που θα ανακοινώσει το newspeak. Θα ακουστώ κυνικός ή πεσιμιστής, αλλά δε βλέπω να αντιστρέφεται το κλίμα. Στο μόνο που ελπίζω είναι οι ελάχιστες -πλην όμως φωτεινές- περιπτώσεις εκπαιδευτικών που δίνουν τον καθημερινό τους αγώνα, πολλές φορές λοιδορούμενοι και από πάνω, αφουγκράζονται τα προβλήματα των εφήβων, καταλαβαίνουν τον διαφορετικό κώδικά τους, αγγίζουν τον ψυχισμό τους. Και το λέω από προσωπική εμπειρία και από τα 2 σχολεία που φοίτησαν τα παιδιά μου. Θανάση, η τελευταία παράγραφος (Δ) δεν είναι ουτοπική πρόταση, αλλά και να ήταν, όπως λέει και ο Γκαλεάνο, η ουτοπία χρησιμεύει για να προχωράμε. ΥΓ: ένα πολύ καλό ντοκιμαντέρ, που θα μπορούσε και αυτό να προβληθεί, και να αποτελέσει αφορμή για συζήτηση με τους μαθητές είναι το «Τέλος Χρόνου» του Λουκά Παλιοκρασσά.
Τα προβαδίσματα και το διαζευκτικό ή αντί του εν ελλείψει: Ένα δίλημμα χωρίς περιεχόμενο18/11/2024 Χαράλαμπος Λαζάνης
Πράγματι, η Αποκεντρωμένη Διοίκηση, με τις ντιρεκτίβες της, μετατρέπει τους Δήμους σε τηλεκατευθυνόμενα νευρόσπαστα, ανελεύθερους, χωρίς πόρους, αρμοδιότητες, πρωτοβουλία, χωρίς ζωή.. απρόθυμους να ρίξουν μια φρέσκια ματιά στα του οίκου τους. Το τί πραγματικά παίζεται με το ψυχομαχητό και το λαχάνιασμα των Δήμων πίσω από την "Αποκεντρωμένη" στη Δράση το έχουμε εμπεδώσει καλά, δηλαδή με όρους υπαρξιακούς της αυτοδιοίκησης. Από πλευράς του ο Δήμαρχος προβληματίζεται, όχι χωρίς θάρρος, με τα "κουρασμένα αντανακλαστικά" του πολιτικού συστήματος, ενώ οι σύμβουλοι της απερχόμενης Διοίκησης παραμένουν σε αφασία, κολλημένοι στο συστημικό τροπάρι της νομιμότητας. Εξαιρετικά διαυγής, ακριβοδίκαιη και σε πνεύμα δημοκρατικό/αυτοδιοικητικό -κοινοτιστικό θα έλεγα- η τοποθέτηση της δημοτικής μας Συμβούλου Μαρίνας Παπαχριστοδούλου.


Δημοτικές Εκλογές 2014


ΓΠΣ Βριλησσίων 2011


Δημοτικές Εκλογές 2010


Παιδεία 2009




Καλλικράτης: απόψεις και θέματα

Η κρίση και το πρόγραμμα σταθερότητας

Το στέκι της Δράσης 

Το νέο στέκι της «Δράσης», Πάρνηθος 21 Βριλήσσια τηλ. 211-116-5797. H δωρεάν δανειστική βιβλιοθήκη και ταινιοθήκη λειτουργεί κάθε Δευτέρα 12:00-2:00μμ, Τρίτη, Τετάρτη και Πέμπτη 6:00-8:00μμ.




   
© 2006 - 2025 Δράση για μια Άλλη Πόλη
Κατασκευή - επιμέλεια ιστοσελίδας: Μάκης Ετζόγλου