Ο τοπικός ριζοσπαστισμός καλείται να εμμείνει στη διαμόρφωση δικού του σχεδίου
26/3/2014
Στην πολιτική, είσαι ό,τι παλεύεις!
Βριλήσσια: Σκηνικό κρίσης και αποσύνθεσης
Λίγο πριν τις δημοτικές εκλογές και τον τόνο στις τοπικές εξελίξεις φαίνεται να δίνει η διαδικασία αποσύνθεσης, όχι μόνον της -επί μακρόν- διοικούσας παράταξης, αλλά συνολικά του απαξιωμένου τοπικού πολιτικού προσωπικού. Σύμβουλοι και παρασύμβουλοι, εκπρόσωποι απισχνασμένων συλλόγων, καρεκλοκυνηγοί και αποτυχημένοι παράγοντες που δεν βρήκαν θέση στην προηγούμενη φάση, αλλάζουν τώρα εσπευσμένα πολιτική στέγη και αντιλήψεις σαν τα πουκάμισα. Στο παρά πέντε, συγκροτούνται συνδυασμοί μιας χρήσης, από κάθε πλευρά του πολιτικού φάσματος, με στοχεύσεις, που όχι μόνον δεν αντανακλούν τα μεγάλα ζητούμενα της περιόδου, αλλά ούτε καν αποσκοπούν να αναμετρηθούν με τα ζητήματα στα οποία εγκαλεί την αυτοδιοίκηση η επόμενη ημέρα. Οι πάντες αρκούνται στην υλοποίηση επιμέρους σχεδιασμών και επιδιώξεων.
Χωρίς κανένα συγκολλητικό συστατικό, πέραν της θέλησης για «εκδίκηση» ή της αναζήτησης ρόλου, ενίοτε χωρίς αυτοδιοικητική εμπειρία, αφιερωματική λογική και προσανατολισμό, με μεταγραφές και υπόγειες συμφωνίες, με πολιτικές προίκες, δαχτυλίδια και μεταφερόμενες ψήφους, οι νέοι τοπικοί αστέρες κατασκευάζονται για να δημιουργήσουν ακριβώς την εικόνα του νέου. Κάποιοι, οπλισμένοι με ιδεολογήματα και μπόλικη «επικοινωνία», απευθύνουν διαβεβαιώσεις περί κομματικής ανεξαρτησίας, ενώ πίσω τους εξακολουθούν να δρουν οι μηχανισμοί. Άλλοι, επαγγέλλονται πολιτικές «ανατροπές» που δεν περιγράφουν και δεν τους αντιστοιχούν, (από το μεταμφιεσμένο τοπικό ΠΑΣΟΚ, έως τους πρώην συνεργάτες της διοίκησης). Και κάποιοι τρίτοι, περιφέρουν ως εγγύηση σήματα «κατατεθέντα», για να εμφανιστούν απέναντι στην κοινωνία ως μεσολαβητές της. Μοιραία έτσι, επιτείνεται η σύγχυση, η ρευστότητα, υποβαθμίζονται τα φλέγοντα επίδικα των εκλογών και επιχειρείται να διοχετευθεί η αμφισβήτηση σε προδιαγεγραμμένες κοίτες.
Επιχείρηση ανασύνθεσης του συστημισμού
Το εκφυλισμένο αυτό σκηνικό θα ήταν απλώς απωθητικό, αν δεν αντανακλούσε, σε τοπική εκδοχή, τις εξελίξεις στο κεντρικό πεδίο: Αυτό που στην πραγματικότητα διακυβεύεται και εμφιλοχωρεί ακόμη και πίσω από τις ιδιοτροπίες των Βριλησσίων, είναι η ανασύσταση του συντηρητικού χώρου και της κεντροαριστεράς, πυλώνων του συστημισμού. Πίσω από τις χαιρετούρες, τις αναρτήσεις και τα κεράσματα, και στα Βριλήσσια, επιχειρείται η διασφάλιση μιας νέας «ασφαλούς» διοίκησης, στη θέση της σημερινής που παραπαίει. Ενώ ο μηχανισμός της «Νέας Πνοής» διαλύεται, στελέχη του μεταφέρονται σε διπλανή στέγη, θεμελιωμένη με προσωπικού τύπου αντιθέσεις. Αναλόγως, το τοπικό ΠΑΣΟΚ σιωπά, αλλά οι εκφραστές του, ανακατεμένοι με ό,τι άλλο βρεθεί, είναι παρόντες στον ανακαινισμένο συνδυασμό. Έτσι, το προεκλογικό κλίμα στα Βριλήσσια εγκλωβίζεται στην απολίτικη εκδοχή των μικροκαυγάδων και του παραγοντισμού. Την εικόνα αυτή συμπληρώνει ακόμη και τμήμα της τοπικής Αριστεράς, που, όντας αποκομμένο από τη δημοτική πραγματικότητα, αδυνατεί να ορίσει τις ουσιαστικές προτεραιότητες και αρκείται στην αξιοποίηση της "γενικής" επιρροής, για να εξασφαλίσει τοπικό ρόλο και παρουσία.
Το αίτημα της διεξόδου για τον Δήμο, θα μείνει ανοικτό και μετά τις εκλογές
Το ερώτημα είναι σαφές: Τι μπορούν να προσφέρουν, μάλιστα την ποιο κρίσιμη περίοδο, όλοι αυτοί οι παράγοντες, στην ανασύνθεση του δήμου και της τοπικής πραγματικότητας; Πότε μίλησαν, όταν έπρεπε να μιλήσουν; Πότε συγκρούστηκαν, όταν έπρεπε να συγκρουστούν; Πότε συνέθεσαν, όταν έπρεπε να συνθέσουν; Πότε λειτούργησαν ενωτικά και γενναιόδωρα, ενώ μπορούσαν;
Η συντριπτική πλειοψηφία των «εκ του ασφαλούς» και των «εκ των υστέρων», που ομονοούν στα δύσκολα, στα «επικοινωνιακά» και στα δημοφιλή, που θεωρούν ότι αρκούν τα λογότυπα και τα μηνύματα στις ιστοσελίδες για να υποστηριχθεί η επιτακτική προσπάθεια ανάτασης και διεξόδου, την επομένη των εκλογών θα διαλυθούν στα εξ ων συνετέθησαν, όπως ακριβώς συνέβη σε όλες τις προηγούμενες εκλογικές αναμετρήσεις! Οι αντιπερισπασμοί, οι αβαθείς «συμφωνίες» και οι σημαίες ευκαιρίας, δεν οδηγούν μακριά. Μετά τις εκλογές, η «Δράση» θα είναι και πάλι εδώ, ενεργή, παρούσα και πιο δυνατή, όπως τα τελευταία οκτώ χρόνια στον Δήμο μας. Αυτό είναι το πλεονέκτημα των αυθεντικών συλλογικοτήτων της γειτονιάς, που κανείς δεν μπορεί να τους αναιρέσει.
Η κοινωνία στο προσκήνιο!
Απέναντι σ’ αυτό το αποπροσανατολιστικό σκηνικό, η «Δράση» εξακολουθεί να επενδύει σε μια ενεργή, αυθεντική, αυτοδιοικητική, παρέμβαση στο προάστιο. Από δημότες, όχι παράγοντες, που μετέχουν, αγωνίζονται, παράγουν πολιτική, συμβάλλουν στην πόλη τους. Με ιστορικότητα, εσωτερική ζωή, κινηματικά χαρακτηριστικά, αδιάλειπτη δραστηριότητα. Με στίγμα, θέσεις, παρεμβάσεις και διαρκές μέλημα για την ουσιαστική προσέγγιση των προβλημάτων. Προσανατολισμένη στη δημιουργία μιας πραγματικής πόλης, στον αντίποδα της σημερινής και ενός «άλλου» πολίτη, που θα αναλαμβάνει την ευθύνη της ζωής του, του δήμου του, της χώρας του. Ήρθε η ώρα να επιχειρήσουμε τα μέγιστα!
Σήμερα, ο τοπικός ριζοσπαστισμός, καλείται, παρά τις δυσκολίες και τις κάθε λογής υπονομεύσεις, να αποφασίσει: Θα διαμορφώσει το δικό του σχέδιο στις εκλογές ή θα αρκεστεί στις αναγνώσεις αλλότριων σχεδίων;.
Η κοινωνία των Βριλησσίων, στο σύνολό της, θα επιχειρήσει να εκφραστεί αδιαμεσολάβητα, για να διαμορφώσει από θέση συνευθύνης τις εξελίξεις στον Δήμο μας;
Είναι ώρα αποφάσεων. Όχι μονάχα για την ανατροπή της σημερινής διοίκησης, αλλά για τη συγκρότηση μια Άλλης Πόλης, ικανής να αντιστέκεται, να δημιουργεί, να αποφασίζει. Είναι ώρα συμβολής, από την πλευρά της αυτοδιοίκησης, στην αναγκαία μεγάλη προσπάθεια ανάταξης της χώρας.
Έτσι αντιμετωπίζει η «Δράση» τις δημοτικές εκλογές. «Ένα» με τους δημότες και την καθημερινότητα του προαστίου. Αναζητώντας τις «λέξεις κλειδιά, με τις οποίες θα μπορούσαμε να δώσουμε ζωή σε ένα καινούργιο συλλογικό όνειρο» (Θόδωρος Αγγελόπουλος, Το μετέωρο βήμα του πελαργού).